به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، یک زن 25 ساله مبتلا به دیابت نوع 1، کمتر از سه ماه پس از دریافت پیوند سلول‌های بنیادی برنامه ریزی شده مجدد، شروع به تولید انسولین خود کرد. او اولین فرد مبتلا به این بیماری است که با استفاده از سلول‌های استخراج شده از بدن خودش درمان می‌شود. این زن که در تیانجینگ زندگی می‌کند، در تماسی با نیچر گفت: «الان می‌توانم شکر بخورم». بیش از یک سال از پیوند می‌گذرد، و او می‌گوید: "من از خوردن همه چیز لذت می‌برم. جیمز شاپیرو، جراح و محقق پیوند در دانشگاه آلبرتا در ادمونتون، کانادا، می‌گوید که نتایج این جراحی خیره کننده است. آنها دیابت را در بیمار که از قبل به مقادیر قابل توجهی انسولین نیاز داشت، کاملاً معکوس کردند. این مطالعه که امروز در Cell منتشر شد، نتایج یک گروه جداگانه در شانگ‌های چین را دنبال می‌کند که در ماه آوریل گزارش دادند که جزایر تولیدکننده انسولین را با موفقیت به کبد یک مرد 59 ساله مبتلا به دیابت نوع 2 پیوند زده‌اند. این جزایر همچنین از سلول‌های بنیادی برنامه‌ریزی‌شده مجدد گرفته شده از بدن خود مرد مشتق شده‌اند و او از آن زمان مصرف انسولین را متوقف کرده است.

درمان دیابت با سلول‌های بنیادی

این مطالعات در میان تعداد انگشت شماری از آزمایشات پیشگام با استفاده از سلول‌های بنیادی برای درمان دیابت است که نزدیک به نیم میلیارد نفر در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اکثر آنها مبتلا به دیابت نوع 2 هستند که در آن بدن انسولین کافی تولید نمی‌کند یا توانایی آن برای استفاده از این هورمون کاهش می‌یابد. در دیابت نوع 1، سیستم ایمنی به سلول‌های جزایر پانکراس حمله می‌کند. پیوند جزایر می‌تواند بیماری را درمان کند، اما اهداکنندگان کافی برای پاسخگویی به تقاضای رو به رشد وجود ندارد و گیرندگان باید از داروهای سرکوب‌کننده سیستم ایمنی استفاده کنند تا از پس زدن بافت اهداکننده توسط بدن جلوگیری کنند. سلول‌های بنیادی را می توان برای رشد هر بافتی در بدن استفاده کرد و می توان به طور نامحدود در آزمایشگاه کشت کرد، به این معنی که آنها به طور بالقوه منبع نامحدودی از بافت پانکراس را ارائه می دهند. محققان امیدوارند با استفاده از بافت ساخته شده از سلول‌های خود فرد، از نیاز به سرکوب کننده های ایمنی جلوگیری کنند.

بکارگیری سلول‌های مجدد برنامه ریزی شده

در اولین کارآزمایی در نوع خود، دنگ هونگ کوی، زیست شناس سلولی در دانشگاه پکن به همراه همکارانش سلول‌های سه فرد مبتلا به دیابت نوع 1 را استخراج کردند و آنها را به حالت پرتوان برگرداندند، که از آن می‌توان آنها را به هر نوع سلولی تبدیل کرد. در بدن این تکنیک برنامه ریزی مجدد برای اولین بار توسط شینیا یاماناکا در دانشگاه کیوتو در ژاپن تقریباً دو دهه پیش توسعه یافت. اما دنگ و همکارانش این تکنیک را اصلاح کردند. این امر کنترل بیشتری بر فرآیند ارائه می‌دهد. سپس محققان از سلول‌های بنیادی پرتوان القا شده شیمیایی (iPS) برای تولید خوشه‌های سه بعدی از جزایر استفاده کردند. آنها ایمنی و کارایی سلول‌ها را در موش‌ها و پستانداران غیر انسانی آزمایش کردند. در ژوئن 2023، در یک عمل جراحی که کمتر از نیم ساعت به طول انجامید، آنها تقریباً 1.5 میلیون جزایر را به عضلات شکم زن( محل جدیدی برای پیوند جزایر ) تزریق کردند -. بیشتر پیوندهای جزایر به کبد تزریق می‌شود، جایی که سلول‌ها قابل مشاهده نیستند. اما با قرار دادن آنها در شکم، محققان می‌توانند سلول‌ها را با استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی زیر نظر بگیرند و در صورت نیاز به طور بالقوه آنها را حذف کنند.

نتایج درمان بدون انسولین

دو ماه و نیم بعد، این زن به اندازه کافی انسولین تولید می‌کرد که بدون نیاز به شارژ مجدد زندگی کند و بیش از یک سال است که این میزان تولید را حفظ کرده است. در آن زمان، این زن دیگر تجربه جهش‌ها و افت‌های خطرناک در سطح گلوکز خون را که بیش از 98 درصد از روز در محدوده هدف قرار داشت، متوقف شده بود. دایسوکه یابه، محقق دیابت در دانشگاه کیوتو می‌گوید: «این نتیجه قابل توجه است. "اگر این برای سایر بیماران قابل اجرا باشد، فوق العاده خواهد بود." جی اسکایلر، متخصص غدد در دانشگاه میامی، فلوریدا که دیابت نوع 1 را مطالعه می‌کند، می‌گوید: نتایج جالب است، اما باید در افراد بیشتری تکرار شود. اسکایلر همچنین می‌خواهد ببیند که سلول‌های این زن تا پنج سال به تولید انسولین ادامه می‌دهند، قبل از اینکه او را «درمان» بدانند. دنگ می‌گوید که نتایج برای دو شرکت‌کننده دیگر "همچنین بسیار مثبت" است و آنها در نوامبر به رقم یک ساله خواهند رسید و پس از آن او امیدوار است که آزمایش را به 10 یا 20 نفر دیگر گسترش دهد. از آنجایی که این زن قبلاً برای پیوند کبد قبلی داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت می‌کرد، محققان نتوانستند ارزیابی کنند که آیا سلول‌های iPS خطر رد پیوند را کاهش می‌دهند یا خیر. حتی اگر بدن پیوند را رد نکند زیرا سلول‌ها را «خارجی» نمی‌داند، در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، به دلیل داشتن یک بیماری خودایمنی، همچنان خطر حمله بدن به جزایر وجود دارد. . دنگ می‌گوید که به دلیل سرکوب‌کننده‌های سیستم ایمنی، آن‌ها این را در زن ندیده‌اند، اما تلاش می‌کنند سلول‌هایی ایجاد کنند که بتوانند از این پاسخ خودایمنی فرار کنند.

سلول‌های اهدا کننده

به گفته محققان، پیوندهایی که از سلول‌های خود گیرنده استفاده می‌کنند، مزایایی دارند، اما گسترش و تجاری‌سازی این روش‌ها دشوار است. چندین گروه آزمایشاتی را روی سلول‌های جزایر ایجاد شده با استفاده از سلول‌های بنیادی دهنده آغاز کرده اند. نتایج اولیه برای یک کارآزمایی، که توسط Vertex Pharmaceuticals در بوستون، ماساچوست انجام شد، در ماه ژوئن گزارش شد. ده‌ها شرکت کننده مبتلا به دیابت نوع 1 جزایری دریافت کردند که از سلول‌های بنیادی جنینی اهدایی به کبد تزریق شد. همه آنها با داروهای سرکوب کننده ایمنی درمان شدند. سه ماه پس از پیوند، همه شرکت‌کنندگان با وجود گلوکز در جریان خونشان شروع به تولید انسولین کردند. برخی مستقل از انسولین درمان شده بودند. سال گذشته، Vertex آزمایش دیگری را راه‌اندازی کرد که در آن سلول‌های جزایر مشتق شده از سلول‌های بنیادی اهدایی در دستگاهی قرار گرفتند که برای محافظت از آنها در برابر حملات سیستم ایمنی طراحی شده بود. به یک فرد مبتلا به دیابت نوع 1 که داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت نکرده بود، پیوند زده شد. شاپیرو، که در این مطالعه مشارکت دارد، می‌گوید: «این آزمایش ادامه دارد.»

بکارگیری سلول‌های جزیره‌ای تولید شده از سلول‌های iPS اهدایی

Yabe همچنین در آستانه شروع آزمایشی با استفاده از سلول‌های جزیره‌ای تولید شده با استفاده از سلول‌های iPS اهداکننده است. او قصد دارد ورقه هایی از جزایر ایجاد کند و آنها را با جراحی در بافت شکمی سه فرد مبتلا به دیابت نوع 1 قرار دهد که داروهای سرکوب کننده ایمنی دریافت خواهند کرد. اولین شرکت کننده باید پیوند خود را در اوایل سال آینده دریافت کند.

پایان مطلب/.