به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، آسیب‎‌های نخاعی (SCI) از شرایط پزشکی ویران کننده ای هستند که اغلب منجر به از دست دادن دائمی عملکردهای حسی و حرکتی می شود و هنوز هیچ درمانی برای آن پیدا نشده است. با این حال، نامزدهای امیدوارکننده‌ای مانند OPC1 از Lineage Cell Therapeutics و NVG-291 NervGen در حال حاضر در خط تولید هستند و امیدی را برای گزینه‌های درمانی آینده ایجاد می‌کنند. مایک کلی، مدیر اجرایی NervGen توضیح داد که چگونه بار آسیب نخاعی (SCI) در جبهه های پزشکی، اقتصادی و اجتماعی قابل توجه است.

آسیب نخاعی و درمان‌های موجود

سالانه حدود 500000 نفر در سراسر جهان از آسیب نخاعی رنج می‌برند که بار فیزیکی، عاطفی و اقتصادی زیادی را تحمیل می‌کند. یک بیمار مجرد ممکن است با هزینه‌های مراقبت مادام العمر از 1 تا 4 میلیون دلار، بسته به شدت و سن در زمان آسیب، مواجه شود. فراتر از فشار مالی، آسیب نخاعی به طور قابل توجهی کیفیت زندگی را کاهش می‌دهد. کلی افزود: «به طرز غم انگیزی، بسیاری از افراد از دست دادن تحرک را تجربه می‌کنند و باید به سرعت خود را با زندگی با اختلالات سازگار کنند. رویکرد سنتی برای درمان این آسیب‌ها تا حد زیادی بر توانبخشی و درمان‌های فیزیکی متمرکز شده است که هدف آن بهینه‌سازی عملکرد باقی‌مانده است. با این حال، این درمان‌ها مستقیماً به علل ریشه‌ای آسیب عصبی، مانند از دست دادن آکسون‌ها یا شکستن مدارهای عصبی نمی‌پردازند. با وجود چندین دهه تحقیق و برخی پیشرفت‌ها، هیچ درمانی برای آسیب نخاعی وجود ندارد. برایان کالی، مدیر عامل - شرکت دیگری که به آسیب نخاعی رسیدگی می‌کند - چشم انداز فعلی را "تقریباً افسرده کننده" توصیف کرد، اما او همچنان خوش بین است.

بکارگیری پزشکی احیاکننده برای درمان آسیب نخاعی

در سال‌های اخیر، دانشمندان و شرکت‌های بیوتکنولوژی برای یافتن راه‌حل‌های بهتر به پزشکی احیاکننده روی آورده‌اند. یکی از جهت‌های امیدوارکننده در این فضا، سلول‌درمانی است که نمونه‌های آن توسط Lineage Cell Therapeutics و محصول تحقیقاتی آن OPC1 است. علاوه بر این، یک رویکرد نوآورانه دیگر NVG-291 NervGen است که در جهت غیرقانونی کردن مکانیسم مولکولی عمل پروتئین تیروزین فسفاتاز سیگما (PTPσ) برای حذف موانع طبیعی که بازسازی اعصاب را مهار می‌کنند، کار می‌کند و راه را برای بهبودی بدن هموار می‌کند. سلول درمانی به عنوان یک ابزار امیدوارکننده برای درمان آسیب های نخاعی با هدف ترویج بازسازی آکسون و بهبود حرکتی ظاهر شده است. این شامل پیوند سلول هایی است که می‌توانند مستقیماً از ترمیم بافت‌های آسیب دیده حمایت کنند.

معرفی سلول‌های OPC

Lineage Cell Therapeutics یک رویکرد منحصر به فرد با استفاده از سلول‌های پیش ساز الیگودندروسیت (OPCs) برای درمان آسیب نخاعی اتخاذ کرده است. محصول تحقیقاتی آن، OPC1، برای ارتقای بهبودی حرکتی در بیماران مبتلا به آسیب نخاعی با پیوند این سلول‌های پیش‌ساز به محل آسیب طراحی شده است. OPC ها سلول‌های میلین کننده ای هستند که به طور طبیعی در نخاع وجود دارند، به این معنی که کلید انتقال سیگنال الکتریکی و در نتیجه کلید تحرک هستند. رویکرد ما شامل گرفتن سلول‌هایی است که در تصادف از بین رفته‌اند و سلول‌های الیگودندروسیت عملکردی را برای جایگزینی آنها و بازگرداندن فعالیت در نخاع فراهم می‌کند. کالی توضیح داد که این با سلول درمانی متفاوت است که در آن ممکن است از یک سلول بنیادی تمایز نیافته استفاده کنیم، ولی اینها سلول‌های تمایز یافته هستند.

نتایج یک کارآزمایی بالینی

در یک کارآزمایی بالینی فاز 1/2a که شامل 25 بیمار بود، نشان داده شد که OPC1 بهبودهای عملکردی، به ویژه در عملکردهای حرکتی اندام فوقانی را ارائه می‌دهد. "مطالعه اولیه شامل 30 بیمار تا به امروز (پنج در فاز 1 و 25 در فاز 1/2a) از نظر اثربخشی و همچنین ایمنی دلگرم کننده بوده است، اما ما در نهایت باید آن را در یک مطالعه بالینی بزرگتر و کنترل شده نشان دهیم." در حالی که سلول درمانی برای آسیب نخاعی نویدبخش است، چالش‌های متعددی باقی مانده است. ولی در مورد آسیب نخاعی، بیشتر چالش‎ها از جمله چالش بازسازی عصبی بسیار رایج است. زیرا سیستم عصبی مرکزی برای ترمیم خود مانند پوست نیست. همچنین، صدها تلاش برای انجام مداخلات درمانی برای آسیب نخاعی انجام نشده است، بنابراین داده‌های مرجع زیادی وجود ندارد. بنابراین به عنوان یک صنعت، ما باید نقاط پایانی مرتبط را پیدا کنیم و در یک چشم انداز نظارتی ناشناخته حرکت کنیم

پروتئین تیروزین فسفاتاز سیگما (PTPσ

پروتئین تیروزین فسفاتاز سیگما (PTPσ) گیرنده ای است که در مهار بازسازی عصبی به دنبال آسیب نخاعی نقش دارد. هنگامی که آسیب نخاع رخ می‌دهد، پروتئوگلیکان‌های کندرویتین سولفات (CSPGs) در محل آسیب تجمع می‌یابد و بافت اسکار ایجاد می‌کند که رشد مجدد آکسون را مهار می‌کند و از بازسازی طبیعی عصب جلوگیری می‌کند. کلی گفت: "با کاهش این اثرات بازدارنده، هدف ما ترویج ترمیم سیستم عصبی است." در واقع، NVG-291 که توسط NervGen توسعه یافته است، در مدل‌های بالینی نشان داده شده است که نتایج عملکردی را با افزایش میلین‌سازی مجدد، بازسازی آکسون و انعطاف‌پذیری عصبی بهبود می‌بخشد.

"فناوری NVG-291

"فناوری NVG-291 ما از کشفی در آزمایشگاه دکتر جری سیلور در دانشگاه کیس وسترن ریزرو نشات گرفته است. تیم او یک مولکول مصنوعی (ISP) را شناسایی کرد که به عنوان نمونه اولیه برای NVG-291 عمل می‌کرد، که نشان داده شد اثرات مهاری CSPGs را خنثی می‌کند و باعث ترمیم سیستم عصبی می‌شود. NVG-291 فرآیندهای احیا کننده حیاتی، از جمله بازسازی آکسون، میلیناسیون مجدد و افزایش انعطاف پذیری عصبی را دوباره فعال می‌کند. این فرآیندها برای ترمیم آسیب عصبی و بازیابی عملکردهای از دست رفته در بیماران مبتلا به ضایعات نخاعی حیاتی هستند. در این مرحله، NervGen هنوز در حال انجام مطالعات تاییدی بر روی مکانیسم دقیق اثر مولکولی است، اما این فناوری امیدوارکننده است. در حالی که بسیاری از رویکردهای سنتی بر توانبخشی فیزیکی، عوامل محافظت کننده عصبی برای کاهش آسیب ثانویه یا ژن درمانی برای تقویت رشد عصبی تمرکز دارند، هدف آنها معمولاً افزایش رشد کلی بدون پیشرفت قابل توجه بازسازی است. NVG-291 یک فرصت فوق‌العاده به عنوان یک داروی کاندید برای هدف قرار دادن بازسازی و انعطاف‌پذیری در سیستم عصبی مرکزی است. NVG-291 در کارآزمایی بالینی فاز 1 به خوبی در تمام دوزهای منفرد و چندگانه بدون قطع درمان یا عوارض جانبی جدی قابل تحمل است.

 مطالعه بالینی فاز 1b/2a در مورد NVG-291

اکنون، ما در حال انجام یک مطالعه بالینی فاز 1b/2a در مورد NVG-291 در افراد مبتلا به آسیب نخاعی هستیم. این کارآزمایی به خوبی پیش می‌رود و ما پیش‌بینی می‌کنیم که ثبت‌نام در گروه اول بیماران مبتلا به SCI مزمن به زودی تکمیل شود. این یک کارآزمایی 16 هفته ای است، بنابراین ما انتظار نتایج را در مدت کوتاهی پس از تکمیل آخرین بیمار مطالعه داریم. پس از بررسی داده‌ها، هدف ما این است که یک جلسه پایانی فاز 2 با FDA داشته باشیم و NVG-291 را به مرحله بعدی توسعه پیش ببریم. سلول درمانی مانند OPC1 با هدف جایگزینی مستقیم سلول‌های آسیب دیده مسئول بازسازی مجدد نخاع و بازیابی عملکرد است. در مقابل، NVG-291 مسیرهای احیا کننده خفته را در سلول‌های خود بیمار دوباره فعال می‌کند و بدن را قادر می‌سازد تا خود را درمان کند. کلی گفت که بازار NVG-291 قابل توجه است زیرا در حال حاضر هیچ درمان دارویی برای آسیب نخاعی وجود ندارد. او گفت: "ما در صورت تایید، چالش‌های تجاری زیادی را پیش بینی نمی‌کنیم، زیرا چالش‌ها با نشان دادن موفقیت بالینی محدود می‎شود." اگر هر دو NVG-291 و OPC1 به آرامی در کلینیک پیشرفت کنند، ممکن است در نهایت یک راه حل دارویی برای بیماران آسیب نخاعی وجود داشته باشد.

چشم انداز آسیب نخاعی

واضح است که آسیب نخاعی مزمن از نیازهای برآورده نشده است و این دو رویکرد متفاوت می‌تواند برای بیمارانی که از این بیماری رنج می‌برند امیدوار کننده باشد. اما هر دو مدیر عاملی که با آنها صحبت کردیم توافق کردند که آسیب نخاعی باید به روشی فراصنعتی رسیدگی شود. اگرچه تمرکز فعلی ما این است که موفقیت را به عنوان یک درمان تک‌درمانی ببینیم، اما مطمئناً یک فرصت مهم برای ترکیب درمان‌ها، دستگاه‌ها و سایر فناوری‌ها در فضای آسیب نخاعی می‌بینیم. چندین فناوری پیشرفته مانند اسکلت بیرونی و سایر رویکردها وجود دارد، زیرا آسیب نخاعی یک چالش پیچیده برای حل است. مانند بسیاری از حوزه‌های نیازهای برآورده نشده، چندین فناوری جدید این حوزه را پیش می‌برد و پروتکل‌ها و راه‌حل‌های جامع جدیدی را برای مشکلات چالش برانگیز به ارمغان می‌آورد. کالی موافق است که رویکرد مشارکتی بین صنایع برای کاهش بار بیماران مهم است و به گفته وی، کوچکترین بهبود در تحرک می تواند تفاوت قابل توجهی در زندگی بیمار ایجاد کند.

همانطور که Culley و Kelly اشاره کردند، سیستم عصبی دارای یک فرآیند ترمیم طبیعی است که توسط مکانیسم‌های بیولوژیکی پیچیده محدود شده است، و همین موضوع توسعه داروهایی را که می‌توانند به طور موثر از ترمیم سیستم عصبی در آسیب نخاع حمایت کنند، دشوار می‌کند. مانند سد خونی-مغزی، سد خونی-طناب نخاعی عبور داروها را به بافت آسیب دیده نخاعی محدود می‌کند. طراحی داروهایی که بتوانند به طور موثر از این مانع عبور کنند یا اثری داشته باشند و به محل آسیب برسند، یک مانع کلیدی است. در حالی که این بیماری هنوز هیچ درمان دارویی پیدا نکرده است، برخی از رویکردهای نوآورانه ممکن است در آستانه پیشرفت باشند.

پایان مطلب/.