طی تحقیقاتی که درموسسه ملی بهداشت آمریکا انجام شد، محققان اعلام کردند که با تزریق سلولهای بنیادی به موش ها، پاسخ التهابی ریه آنها کاهش می یابد. طی این تحقیقات مشخص شد سلولهای بنیادی که از مغز استخوان گرفته می شوند می توانند از طریق عمل بر روی لنفوسیتهای Th1 پاسخهای ایمنی ناخواسته در بیمارانی که برای آنها پیوند مغز استخوان تجویز شده است را از بین ببرد. نتایج این بررسیها نشان داد که پس از تزریق سلولهای بنیادی به موشهای متاثر از آسم، این سلولها از طریق دستگاه گردش خون به ریه ها رسیدند. این سلولها به محض اینکه وارد ریه ها شدند، عملکرد خوبی را نشان دادند و در موشهای پیوند زده شده نسبت به موشهای گروه کنترل، از شدت بیماری کاسته شد. در اثر این پیوند، تراوش سلولهای التهابی به حداقل رسید و سطح مخاط دستگاه تنفس به سطح مشابه افراد سالم کاهش یافت. سلول درمانی آسم تابه حال در آمریکا انجام شده که نتایج قابل قبولی را به همراه داشته اما هنوز گزارشی از آن در ایران ارائه نشده است.

آسم (Asthma)، بیماری مزمن شایعی است که به عوامل ژنتیکی و محیطی بستگی دارد. این بیماری در پسرها شایع تر بوده و ممكن است در هر سنی بروز كند. پرهیز از سیگار کشیدن و مصرف هرگونه مواد دخانی و اعتیاد آور به ویژه در دوران بارداری و سنین خردسالی و نیز عدم تماس با دود آنها در محیط های شغلی و فضای سربسته، پرهیز از خانه های مرطوب و کاهش هر نوع آلاینده در محیط های مسکونی، تغذیه انحصاری شیرخواران با شیر مادر تا پایان 6 ماهگی و ادامه تغذیه با شیر مادر پس از شروع غذای کمکی، کاهش تماس کودکان خردسال مستعد آلرژی و آسم با مواد حساسیت زای استنشاقی و پرهیز از مواد حساسیت زا و محرک از خانه و استفاده از وسایل و روش های کمکی با راهنمایی متخصصان آلرژی در پیشگیری از آسم موثر است. در افراد مبتلا به آسم لوله های برونشیتی منقبض می شود و از آنجايی كه انجام عمل دم و بازدم از ميان اين لوله های باريک مشكل می شود بیمار را دچار علائم تنگی نفس ، خس خس سينه و احساس فشار در قفسه سينه می کند . به علاوه در اين افراد خلط چسبناک هم توليد می شود كه با سرفه بالا می آيد و يا در فرد احساس گرفتگی سينه ايجاد می شود.

با وجود انجام تحقيقات وسيع علت آسم هنوز ناشناخته است و اغلب شدت این بیماری دليل واضحی ندارد اما عوامل محرک بروز حمله‌های آسم شامل عفونتهای تنفسی فوقانی (مثل سرماخوردگی)، آلرژنها(ذرات گرد و غبار، ذرات ناشی از حیوانات خانگی، کپک و قارچ)، مواد تحریک‌کننده (سیگار، آلودگی‌های هوا)، داروها (بلوک کننده‌های بتا، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی)، مواد نگهدارنده غذایی(سولفیت،MSG) و عوامل غیر اختصاصی (احساسات و هیجانها، هوای سرد، ورزش، بیماری ریفلاکس) می توانند شدت این بیماری را افزایش دهند.

آسم علاج قطعی ندارد اما قابل كنترل است به طوری كه می توان از بروز حمله های آسمی پيشگيری كرد. درمان های بسياری برای آسم وجود دارد كه معمولا به صورت اسپری و گاه به صورت قرص مصرف می شود. برخی از درمان ها به منظور بهبود سريع در موارد حاد آسم بكار می رود ولی ديگر درمان ها را بايد برای تاثير بهتر آنها به صورت منظم استفاده كرد . معمولا كودكان مبتلا به آسم، شب ها به علت سرفه از خواب بيدار می شوند و اين را می توان نشانه ای برای نياز به درمان بيشتر تلقی كرد. در صورتی كه بيمار در طول روز خس خس بيشتری داشته باشد به طوری كه مجبور شود از اسپری های خود به دفعات بيشتر از معمول استفاده كند ،‌بايد به پزشک مراجعه كند.

آسم و تغذیه

مصرف مواد سرشار از آنتی اکسیدان مانند میوه‌ها و سبزیجات ، حذف غذاهای آلرژی‌زا به ویژه در کودکان ،مصرف اسیدهای چرب در رژیم غذایی خصوصا ماهی ،حذف مارگارین و روغن نباتی و مصرف حداقل دو تکه ماهی چرب ،رعایت رژیم غذایی کم نمک و مصرف منیزیم که در آجیل و غلات به وفور دیده می شود، در بهبود آسم موثر است.