به گزارش بنیان به نقل از nanowerk،ریفلاکس نفروپاتی شرایطی است که در آن کلیه ها آسیب دیده هستند و یا در تمام طول مدت به دلیل جریان رو به عقب ادرار به کلیه زخم شده اند. این وضعیت ممکن است منجر به نارسایی کلیه در کودکان و بزرگسالان شود. هدف بلندمدت این پروژه طراحی یک درمان با مبنای سلول های بنیادی برای جایگزینی نفرون های از دست رفته از طریق ریفلاکس نفروپاتی است که در نهایت از بیماری های مزمن کلیه جلوگیری می کند.

طی مرحله اولیه(17 ماه نخست) هدف تکوین یک روش غیرتهاجمی برای مونیتور کردن سلول های بنیادی بلافاصله بعد از پیوند آن ها بود. نشان دار کردن سلول ها با استفاده از نانوذره های مغناطیسی و استفاده از MRI دارای مزیت هایی نسبت به سایر تکنیک هاست زیرا سیگنال های مغناطیسی با افزایش عمق بافت کاهش نمی یابند.

از طرف دیگر، اغلب نانوذره های مغناطیسی امروزی درون محیط سلولی سریعا تخریب می شوند. محققین این پروژه از نانوذره هایی استفاده کردند که دارای یک پوشش محافظ بود و نشان داد که این نانوذره های مغناطیسی در مقایسه با نمونه های تجاری به راحتی درون سلول های بنیادی حفظ می شوند. این نانوذره های مغناطیسی بنیادی کلیوی هیچ گونه سمیت سلولی در غلظت 30 پیکوگرم به ازای 100000 سلول ندارند.

سلول های بنیادی جنینی نشان دار با نانوذره های مغناطیسی سطوح مشابه ای از مارکرهای پرتوانی بیان می کنند، هم چنین مارکرهای مشتقات سه لایه جنینی را نیز بیان می کنند. این سلول های بنیادی نشان دار با نانوذره های مغناطیسی می توانند متحمل تمایز استخوانی یا چربی شوند. و این نشان می دهد که ایجاد نانوذره های مغناطیسی هیچ اثر معکوسی روی پرتوانی و توان تمایزی سلول های بنیادی نداشته است.

پایان مطلب/