یادداشت
تاثیر روزه‌داری متناوب بر سلامت متابولیک و رشد مو
محققان گزارش کرده‌اند که موش‌هایی که تحت رژیم‌های روزه‌داری متناوب قرار گرفتند، در سلامت متابولیک شان شواهد بهبود را نشان داده‌اند.
امتیاز:
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، روزه‌داری متناوب مزایای اثبات‌شده‌ای برای سلامت متابولیک دارد، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این روش ممکن است حداقل در موش‌ها رشد مو را کاهش دهد. در همین راستا محققان گزارش کرده‌اند که موش‌هایی که تحت رژیم‌های روزه‌داری متناوب قرار گرفتند، بهبود در سلامت متابولیک داشتند، اما نسبت به موش‌هایی که به غذا دسترسی 24 ساعته داشتند، بازسازی موهای آهسته‌تری را نشان دادند. فرآیند مشابهی ممکن است در انسان‌ها رخ دهد، بر اساس یک آزمایش بالینی کوچک که تیم محققان همچنین انجام داد، اما احتمالاً این اثر در انسان‌ها کمتر شدید خواهد بود، زیرا انسان‌ها دارای نرخ متابولیسم کندتر و الگوهای رشد موی متفاوتی نسبت به موش‌ها هستند.
درباره مطالعه
محققان در مقاله‌ای که 13 دسامبر در مجله Cell منتشر شده است، گزارش کرده‌اند که موش‌هایی که تحت رژیم‌های روزه‌داری متناوب قرار گرفتند، بهبود در سلامت متابولیک داشتند، اما در مقایسه با موش‌هایی که دسترسی 24 ساعته به غذا داشتند، بازسازی موهای آهسته‌تری داشتند. آن‌ها معتقدند که یک فرآیند مشابه ممکن است در انسان‌ها هم رخ دهد، بر اساس یک آزمایش بالینی کوچک که تیم محققان انجام داده‌اند، اما این اثر احتمالاً در انسان‌ها کمتر شدید خواهد بود زیرا انسان‌ها نرخ متابولیسم کندتری دارند و الگوهای رشد موی متفاوتی نسبت به موش‌ها دارند.
مزایای متابولیکی روزه داری
به گفته دکتر بینگ ژانگ، سرپرست این تحقیق و زیست‌شناس سلولی از دانشگاه وست‌لیک در چین: "ما نمی‌خواهیم مردم را از انجام روزه‌داری متناوب منصرف کنیم، زیرا این روش با بسیاری از فواید همراه است. فقط باید آگاه باشیم که ممکن است برخی اثرات ناخواسته داشته باشد." در کنار مزایای متابولیکی، مطالعات قبلی نشان داده‌اند که روزه‌داری می‌تواند مقاومت به استرس را در سلول‌های بنیادی مرتبط با بافت‌های خون، روده و عضلات بهبود بخشد، اما تأثیر آن بر روی بافت‌های محیطی مانند پوست و مو هنوز کمتر بررسی شده است. تیم تحقیقاتی ژانگ فرض کردند که روزه‌داری ممکن است به بازسازی بافت پوست کمک کند، فرآیندی که در آن سلول‌های قدیمی و آسیب‌دیده جایگزین می‌شوند.
روزه‌داری
روزه‌داری به عنوان یک سنت دیرینه در میان بسیاری از گروه‌های دینی برای قرن‌ها مورد استفاده قرار گرفته است. در سال‌های اخیر، رژیم‌های مختلف روزه‌داری متناوب که شامل روزه‌داری دوره‌ای یا برنامه‌های غذایی محدود به زمان می‌شود، در سراسر جهان محبوبیت بیشتری پیدا کرده‌اند. شواهد رو به رشدی نشان می‌دهد که این پارادایم‌های روزه‌داری نه تنها برای سلامت متابولیک و کنترل وزن مفید هستند، بلکه تأثیرات عمیقی بر سلامت بافت‌ها نیز دارند، هرچند مکانیزم‌های چنین اثراتی به‌طور کامل درک نشده است. سلول‌های بنیادی somatic (جسمی) نیروی محرکه برای نگهداری و بازسازی بسیاری از بافت‌ها در سراسر بدن هستند. در داخل بافت‌ها، سلول‌های بنیادی somatic در محیط میکروتخصصی به نام "کنام" قرار دارند. نیش سیگنال‌هایی از منابع محلی و سیستمیک دریافت کرده و سرنوشت سلول‌های بنیادی را تعیین کرده و فرآیندهای بازسازی را در پاسخ به تغییرات فیزیولوژیکی و محیطی مختلف تنظیم می‌کند، که برای سازگاری و بقا حیوانات در طبیعت حیاتی است. با این حال، مکانیزم‌های دقیق چگونگی تأثیر روزه‌داری متناوب بر سلول‌های بنیادی somatic و نیش آن‌ها هنوز به‌طور کامل درک نشده است. درک این مکانیزم‌ها برای فهم علت اصلی اثرات روزه‌داری متناوب بر سلامت بافت‌ها ضروری است.
شیوه مطالعاتی
برای بررسی این فرضیه، آن‌ها بازسازی مو را در موش‌هایی که پس از تراشیدن پوستشان تحت رژیم‌های مختلف روزه‌داری متناوب قرار گرفتند، مورد بررسی قرار دادند. برخی از موش‌ها تحت رژیم تغذیه محدود به زمان (TRF) قرار گرفتند که 8 ساعت دسترسی به غذا و 16 ساعت روزه‌داری در روز داشتند، در حالی که برخی دیگر رژیم روزه‌داری روز در میان (ADF) را دنبال کردند. نتایج نشان داد که روزه‌داری باعث کاهش بازسازی مو می‌شود. در حالی که موش‌های کنترل که به غذا دسترسی نامحدود داشتند، تقریباً تمام موی خود را پس از 30 روز دوباره رشد داده بودند، موش‌های تحت روزه‌داری متناوب تنها پس از 96 روز بخش کمی از موی خود را بازسازی کرده بودند.
مکانیسم‌ها و نتایج آزمایش‌های اضافی
محققان دریافتند که این کاهش رشد مو به دلیل عدم توانایی سلول‌های بنیادی فولیکول مو (HFSCs) در مقابله با استرس اکسیداتیو ناشی از تغییر منبع انرژی از گلوکز به چربی است. HFSCs در فازهای مختلفی از فعالیت و خاموشی قرار می‌گیرند و بازسازی مو بستگی به فعال شدن این سلول‌ها دارد. در حالی که HFSCs موش‌های کنترل حدود روز 20 پس از تراشیدن پوست شروع به فعال شدن کرده و تا زمان رشد کامل موهایشان فعال باقی ماندند، در موش‌های تحت روزه‌داری متناوب، سلول‌های HFSC فعال‌شده دچار آپوپتوز (مرگ سلولی برنامه‌ریزی‌شده) در طول دوره‌های طولانی روزه‌داری شدند. با استفاده از روش‌های مهندسی ژنتیک، تیم محققان نشان داد که آپوپتوز ناشی از روزه‌داری به دلیل افزایش غلظت اسیدهای چرب آزاد در نزدیکی فولیکول‌های مو است که باعث تجمع گونه‌های رادیکال اکسیژن مضر در داخل HFSCs می‌شود. اسیدهای چرب آزاد همچنین باعث آپوپتوز HFSCs انسانی در آزمایش‌های آزمایشگاهی شدند.
آزمایش‌های بالینی روی انسان‌ها
تیم تحقیقاتی همچنین یک آزمایش بالینی کوچک روی 49 بزرگسال سالم انجام داد تا بررسی کنند که آیا روزه‌داری مشابه بر رشد مو در انسان‌ها تأثیر می‌گذارد یا خیر. آن‌ها نشان دادند که یک رژیم غذایی محدود به زمان با 18 ساعت روزه‌داری در روز، سرعت رشد متوسط مو را 18 درصد نسبت به گروه کنترل کاهش داد، اما برای تایید این اثر، نیاز به مطالعات بزرگ‌تر و طولانی‌تر است، زیرا اندازه نمونه کوچک و مدت زمان این مطالعه (10 روز) محدود است.
نتیجه‌گیری و تحقیقات آینده
دکتر ژانگ در پایان گفت: "جمعیت انسانی بسیار متنوع است، بنابراین اثرات ممکن است برای افراد مختلف متفاوت باشد. موش‌ها نیز نرخ متابولیسم بالاتری نسبت به انسان‌ها دارند، بنابراین روزه‌داری و تغییرات متابولیکی تأثیر بیشتری بر روی HFSCهای موش‌ها دارد. در انسان‌ها اثرات این فرآیند خفیف‌تر است — برخی از HFSCها دچار آپوپتوز می‌شوند، اما بسیاری از آن‌ها زنده می‌مانند و رشد مو ادامه می‌یابد، فقط کمی کندتر از حالت معمول." در تحقیقات آینده، محققان قصد دارند با بیمارستان‌های محلی همکاری کنند تا تأثیر روزه‌داری بر روی سایر انواع سلول‌های بنیادی در پوست و دیگر سیستم‌های بدنی را بررسی کنند.
پایان مطلب/.