به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بنیان، بازسازی غضروف به فرآیند ترمیم یا بازسازی بافت غضروفی آسیب‌دیده یا از دست رفته اطلاق می‌شود که برای حفظ عملکرد مفصل و کاهش درد، به‌ویژه در شرایطی مانند آرتروز و آسیب‌های غضروفی، بسیار اهمیت دارد. غضروف نوعی بافت همبند است که انتهای استخوان‌ها در مفاصل را پوشش می‌دهد و سطحی صاف و روان برای حرکت فراهم می‌کند و اصطکاک را کاهش می‌دهد. برخلاف بسیاری از بافت‌ها در بدن، غضروف توانایی کمی برای ترمیم خود دارد، که باعث می‌شود بازسازی غضروف یک حوزه تحقیقاتی مهم در پزشکی بازسازی باشد.گروهی از محققان دانشکده پزشکی سئول در این مطالعه از تحلیل عوامل پیش‌آگهی برای نتایج بالینی و بازسازی غضروف پس از پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسان (hUCB-MSC) برای درمان نقص‌های بزرگ غضروفی در بیماران مبتلا به آرتروزپرداختند. به بیانی دیگر این مطالعه با هدف تحلیل عوامل پیش‌آگهی برای نتایج بالینی و بازسازی غضروف پس از پیوند hUCB-MSC برای درمان نقص‌های بزرگ غضروفی در آرتروز طراحی شده است. به‌ویژه، عوامل پیش‌آگهی مانند اندازه نقص غضروفی، عملکرد منیسک، و هم‌راستاسازی پس از جراحی مورد بررسی قرار گرفته‌اند.

سلول درمانی نقص‌های غضروفی مفصلی

نقص‌های غضروفی مفصلی پتانسیل ضعیفی برای بهبودی خودبه‌خود دارند و اغلب منجر به پیشرفت آرتروز می‌شوند. روش‌های مختلفی برای ترمیم غضروف، از جمله تحریک مغز استخوان و تکنیک‌های مبتنی بر سلول، برای مقابله با نقص‌های غضروفی به‌کار می‌روند. در بین درمان‌های نوظهور غضروف، درمان با سلول‌های بنیادی مزانشیمی (MSC) توجه زیادی را جلب کرده است. سلول‌های بنیادی مزانشیمی نقش مهمی در تولید غضروف دارند به دلیل پتانسیل غضروف‌سازی و اثرات پاراکرین که باعث می‌شود سلول‌ها به محل آسیب حرکت کنند و محیطی مناسب برای بازسازی غضروف ایجاد کنند. سلول‌های بنیادی مزانشیمی بسته به محل برداشت، ویژگی‌های مختلفی دارند. سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسان (hUCB-MSC) مزایای زیادی نسبت به دیگر منابع سلول‌های بنیادی دارند، از جمله جمع‌آوری غیرتهاجمی سلول‌ها، ایمنی‌زایی پایین و ظرفیت بالای تکثیر. به دلیل این ویژگی‌های مطلوب، hUCB-MSCها می‌توانند به‌عنوان محصولات سلولی آلوتریک (با منبع اهداکننده) مورد استفاده درمانی قرار گیرند. بنابراین، امکان انجام جراحی تک‌مرحله‌ای بدون نیاز به برداشت بافت خود بیمار، مزایای قابل توجهی برای بیماران به همراه دارد.

گزینه‌های فعلی درمان نواقص غضروفی

گزینه‌های فعلی درمان غضروف بیشتر برای درمان نقص‌های کوچک و نقطه‌ای در بیماران نسبتاً جوان مناسب هستند و نه برای نقص‌های بزرگ غضروفی در مفاصل آرتروز مفاصل در بیماران مسن‌تر. تکنیک‌های تحریک مغز استخوان، مانند میکروفراکچر، معمولاً استفاده می‌شوند اما نتایج ضعیف‌تری برای نقص‌های بزرگ غضروف در بیماران آرتروز نشان داده‌اند. پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی اتولوگ نیز از نگرانی‌های مربوط به پیری سلولی هنگام استفاده در بیماران مسن‌تر رنج می‌برد. بنابراین، در این زمینه‌ها، پیوند hUCB-MSC توسعه یافته و به‌طور بالینی مورد استفاده قرار گرفته است و نتایج امیدوارکننده‌ای نشان داده است.

بازسازی غضروف با پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بندناف انسان

بازسازی غضروف با پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسان (hUCB-MSC) یک روش نوین و امیدوارکننده برای درمان نقص‌های غضروفی، به‌ویژه در بیماران مبتلا به آرتروز و آسیب‌های شدید غضروفی است. در این روش، از سلول‌های بنیادی مزانشیمی که از خون بند ناف انسان استخراج می‌شوند، برای تحریک بازسازی و ترمیم بافت غضروفی آسیب‌دیده استفاده می‌شود. از جمله ویژگی‌های منحصر به فرد سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسان جمع‌آوری غیرتهاجمی: خون بند ناف به‌راحتی و بدون نیاز به جراحی قابل جمع‌آوری است و برخلاف سایر منابع سلولی مانند مغز استخوان یا چربی، نیاز به انجام عمل‌های پیچیده و دردناک ندارد. دوم اینکه این سلول‌ها دارای ایمنی‌زایی پایین هستند، یعنی بدن کمتر احتمال دارد به آن‌ها واکنش منفی نشان دهد، که این ویژگی در پیوندهای آللوژنیک (پیوند سلول‌های فردی به فرد دیگر) اهمیت دارد. سوم ظرفیت تکثیر بالی این سلول‌ها است.این سلول‌ها ظرفیت بالایی برای تکثیر دارند و می‌توانند در مقادیر زیاد تکثیر شوند، که این ویژگی آن‌ها را برای درمان‌های سلولی کاربردی می‌کند. پتانسیل تمایز به سلول‌های غضروفی: hUCB-MSCها توانایی تمایز به کندروسیت‌ها (سلول‌های غضروفی) را دارند و می‌توانند به طور مؤثری به بازسازی و ترمیم بافت غضروفی کمک کنند.

شیوه تحقیقاتی

این مطالعه یک سری موارد (Case-series) با تحلیل‌های زیرگروه متعدد است که بیماران را بر اساس عوامل مختلف به زیرگروه‌های مختلف تقسیم می‌کند. در مجموع، 47 بیمار که پیوند hUCB-MSC دریافت کرده‌اند، در مطالعه گنجانده شدند. نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از ارزیابی‌های گزارش‌شده توسط بیماران، تصاویر تشدید مغناطیسی (MRI) و آرتروسکوپی دوم بررسی شد.

نتایج
جراحی هم‌راستاسازی (realignment surgery) به‌طور معناداری با نتایج بالینی به‌ویژه درد مرتبط بود. هیچ‌کدام از عوامل دیگر تأثیر معناداری بر نتایج بالینی در دوره کوتاه‌مدت نداشتند. زیرگروه‌هایی که دارای نقص‌های بزرگ‌تر یا ناکارآمدی منیسک بودند، نتایج به‌مراتب ضعیف‌تری در MRI و آرتروسکوپی داشتند. تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که بیماران با نقص غضروفی به اندازه 1 سانتیمتر مربع بزرگتر، 1.91 برابر کمتر از دیگران به نتایج مطلوب MRI دست خواهند یافت. مقدار برش برای پیش‌بینی نتایج ضعیف بیشتر از 5.7 سانتیمتر مربع بود (مساحت زیر منحنی، 0.756). نقص غضروفی بیشتر از 5.7 سانتیمتر مربع به‌طور معناداری به نتایج ضعیف‌تر در بازسازی غضروف در MRI مربوط بود. درمجموع نتایج نشان داد که ترکیب جراحی هم‌راستاسازی پیش‌آگهی بهتری برای بهبود درد دارد. اندازه نقص غضروفی، عملکرد منیسک و هم‌راستاسازی پس از جراحی از عوامل پیش‌آگهی معنادار برای بازسازی غضروف هستند. اندازه نقص غضروفی بزرگتر از 5.7 سانتیمتر مربع به‌طور معناداری با بازسازی ضعیف‌تر غضروف مرتبط بود.

یافته‌های اصلی این مطالعه

یافته‌های اصلی این مطالعه شامل مواردی همچون بهبود قابل توجهی در نتایج بالینی کوتاه‌مدت در پی پیوند سلول‌های بنیادی مزانشیمی خون بند ناف انسان (hUCB-MSCs) در بیماران مبتلا به نقص‌های بزرگ غضروفی همراه با آرتروز در طول پیگیری ۲ ساله مشاهده شد. ارزیابی‌های بعدی نشان‌دهنده بازسازی مناسب غضروف در تصاویر MRI و آرتروسکوپی دوم بود. جراحی هم‌راستاسازی ترکیبی با نتایج بالینی مطلوب، به‌ویژه در کاهش درد، ارتباط داشت. هیچ عامل دیگری تأثیر قابل توجهی بر نتایج بالینی نداشت. عوامل پیشگویی‌کننده برای بازسازی غضروف در تصاویر MRI شامل اندازه نقص غضروف، نارسایی منیسک و هم‌راستاسازی پس از جراحی است. اندازه نقص غضروفی بیشتر از ۵۷۰ میلی‌متر مربع عامل پیش‌بینی‌کننده اصلی برای نتایج ضعیف بازسازی غضروف در تصاویر MRI بود.

پایان مطلب/.