به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، فهم بیشتر نقش التهاب و استرس اکسیداتیو در اختلالات روانی منجر به جست و جو برای روش های درمانی جدید شده است. یک از ترکیبات مورد بررسی قرار گرفته به تازگی N-استیل سیستئین می باشد که به نظر می رسد علایم اصلی اختلالات دوقطبی، شیزوفرنی، افسردگی، اوتیسم، و تمایل معتادین به کوکائین، حشیش و سیگار کاهش می دهد.

امروزه بسیاری از کمپانی های دارویی وقت و هزینه زیادی را برای رسیدن به نتیجه ای در درمان این اختلالات روانی صرف می کنند. فراتر از استفاده از داروهای با مبنای مونوآمین ها، علوم اعصاب مجموعه ای از مسیرهای مهمی که در اختلالات روانی عمده مانند شیزوفرنی و افسردگی تک قطبی و دوقطبی دخیل است را نیز روشن کرده است.

طبق مطالعات صورت گرفته این اختلالات التهاب و استرس اکسیداتیو را در بخشی از فیزیولوژی بیماری شان نشان می دهند. علاوه براین، مسیرهای مرتبطی شامل کاهش پروتئین ها نیز دخیل است که موجب تحریک رشد عصبی می شود و مرگ سلولی را افزایش می دهد و تولید انرژی در اندامک هایی مانند میتوکندری را تحت تاثیر قرار می دهد.

اسید آمینه N-استیل سیستئین به نظر می رسد موجب افزایش گلوتاتیون، افزایش سطوح پروتئین لازم برای رشد سلول عصبی و رشد نورون های جدید و کاهش مسیرهای مرگ سلولی می شود. هم چنین نقص عملکردی میتوکندری را کاهش می دهد.

بررسی این نقش های N-استیل سیستئین در مطالعات بالینی نیز نشان می دهد که N-استیل سیستئین علایم اصلی شیزوفرنی مانند آپاتی را کاهش می دهد. هم چنین میزان افسردگی را در افراد مبتلا به اختلالات دو قطبی کاهش می دهد. هم چنین دارای اثراتی قابل بحث است که احتیاج به مطالعه بیشتر دارد به عنوان مثال، در افراد معتاد میزان تمایل افراد به استفاده از کوکائین، حشیش و ... را کاهش می دهد.

پایان مطلب/