استفاده از تکنیک پیشرفته EBUS-Cryo برای شناسایی تومور عصبی قلب با حداقل تهاجم و دقت بالا
به گزارش پایگاه اطلاعرسانی بنیان، مطالعهای اخیر گزارش موفقیتآمیزی از تشخیص یک تومور نادر اپیکاردیال با استفاده از بیوپسی هدایتشده توسط سونوگرافی اندوبرونکیال (EBUS-Cryo) ارائه کرده است. در این مورد، یک زن ۶۰ ساله با تومور ۹۰ میلیمتری که بطنهای قلب را تحت فشار قرار داده بود، تحت این روش قرار گرفت. نمونههای بهدستآمده از EBUS-Cryo تشخیص اولیه شوانوما را تأیید کردند و پس از جراحی، تومور بهعنوان ترکیبی نادر از شوانوما و پرینوریوما شناسایی شد. این تکنیک با ارائه نمونههای باکیفیت و کاهش عوارض، راهکاری مؤثر برای تشخیص تومورهای قلبی ارائه میدهد.
اهمیت تشخیص غیرجراحی تومورهای قلبی
تومورهای قلبی از نادرترین انواع تومورها هستند و حدود یکچهارم آنها بدخیماند. تشخیص دقیق این تومورها پیش از تصمیمگیری درمانی، بهویژه برای انتخاب روشهای غیرجراحی یا برنامهریزی جراحی، حیاتی است. روشهای سنتی مانند بیوپسی با آسپیراسیون سوزنی اغلب نمونههای کافی برای تشخیص قطعی فراهم نمیکنند. در این راستا، بیوپسی هدایتشده توسط سونوگرافی اندوبرونکیال با استفاده از کرایوپروب (EBUS-Cryo) بهعنوان تکنیکی نوآورانه معرفی شده است که میتواند نمونههای بزرگتر و باکیفیتتری ارائه دهد. این روش بهویژه برای تومورهای نزدیک به مجاری هوایی مناسب است.
معرفی مورد نادر اپیکاردیال
در مطالعهای که اخیراً منتشر شده، یک زن ۶۰ ساله بدون علائم بالینی به دلیل شناسایی تومور اپیکاردیال در اکوکاردیوگرافی به بیمارستان ارجاع شد. این تومور که بطنهای دوگانه قلب را تحت فشار قرار داده بود، در سیتی اسکن با کنتراست بهصورت تودهای ۸۵×۹۰ میلیمتری در مجاورت دو شاخه شدن نای مشاهده شد. بخشهایی از تومور دارای اجزای جامد و کلسیفیکاسیون بود، درحالیکه بخشهای دیگر شامل کیستهای چندگانه با خونریزی داخلی بودند. این ویژگیها پیچیدگی تشخیص را افزایش داده بود و نیاز به روشی دقیق برای نمونهبرداری را برجسته کرد.
اجرای تکنیک EBUS-Cryo
برای تشخیص بافتشناختی، ابتدا برونکوسکوپی با هدایت EBUS انجام شد. تصاویر EBUS تومور را بهصورت ضایعهای ناهمگن در نزدیکی برونش اصلی چپ نشان داد. در مرحله اول، آسپیراسیون سوزنی هدایتشده توسط EBUS (TBNA) انجام شد که سلولهای دوکیشکل را نشان داد، اما برای تشخیص قطعی کافی نبود. سپس، با استفاده از کرایوپروب ۱.۱ میلیمتری، سه نمونه بزرگ از نواحی انتخابشده (با اجتناب از کیستها و عروق) جمعآوری شد. این روش تنها با خونریزی خفیف و بدون عوارض جدی همراه بود، که نشاندهنده ایمنی بالای آن است.
نتایج بافتشناسی و تشخیص اولیه
نمونههای بهدستآمده از EBUS-Cryo دارای ساختار میکروسکوپی حفظشدهای بودند و نشاندهنده تکثیر دوفازی سلولهای دوکیشکل بودند. این سلولها در رنگآمیزی ایمونوهیستوشیمیایی برای پروتئین S-100 مثبت بودند که با تشخیص شوانوما، نوعی تومور غلاف عصبی محیطی (PNST)، همخوانی داشت. برخلاف نمونههای TBNA که برای تشخیص قطعی ناکافی بودند، نمونههای کرایو امکان بررسی دقیقتر بافت را فراهم کردند. این مزیت به دلیل حفظ بهتر ساختار بافتی در روش کرایوبیوپسی است که آن را به گزینهای برتر تبدیل میکند.
جراحی و تشخیص نهایی
با استناد به نتایج برونکوسکوپی، بیمار تحت جراحی با گردش خون برونپیکری قرار گرفت. تومور که بین بطنها قرار داشت، از پریکارد روی دیواره بطن چپ منشأ گرفته بود و بهطور کامل برداشته شد. بررسی نمونههای جراحی یافتههای شوانوما را تأیید کرد، اما در نواحی کوچکی، سلولهایی با الگوی چرخشی و استوریفرم مشاهده شد که برای آنتیژن غشایی اپیتلیال و گلوکز ترنسپورتر-۱ مثبت و برای S-100 منفی بودند. این یافتهها منجر به تشخیص نهایی تومور ترکیبی نادر PNST شامل شوانوما و پرینوریوما شد که برای اولین بار در قلب گزارش شده است.
ویژگیهای شوانوماهای اپیکاردیال
شوانوماهای اپیکاردیال تومورهای بسیار نادری هستند که معمولاً از پلکسوس قلبی یا عصب واگ منشأ میگیرند. این تومورها بهصورت تودههای صاف با فشردگی محیطی و بدون نفوذ ظاهر میشوند و اغلب تغییرات کیستیک و کلسیفیکاسیون داخلی دارند. از نظر بافتشناسی، ترکیبی از نواحی متراکم (Antoni A) با سلولهای دوکیشکل و نواحی کمسلولی (Antoni B) با میکروکیستها را نشان میدهند. رنگآمیزی مثبت S-100 تشخیص را تأیید میکند. در این مورد، ویژگیهای تصویربرداری و بافتشناسی با شوانوما مطابقت داشت، اما حضور پرینوریوما آن را به یک مورد استثنایی تبدیل کرد.
مزایای EBUS-Cryo در تشخیص تومورهای قلبی
EBUS-Cryo امکان جمعآوری نمونههای بزرگتر را تحت هدایت اکوی بلادرنگ فراهم میکند و از نواحی نامناسب برای نمونهبرداری (مانند عروق یا کیستها) اجتناب میشود. این روش در مقایسه با TBNA، ساختار بافتی را بهتر حفظ میکند و برای تشخیص پاتولوژیک دقیقتر است. در این مطالعه، EBUS-Cryo توانست تشخیص اولیه شوانوما را با دقت بالا ارائه دهد، درحالیکه TBNA به دلیل نمونههای کوچکتر ناکافی بود. این مزیت، EBUS-Cryo را به گزینهای ایدهآل برای تومورهای قلبی نزدیک به مجاری هوایی تبدیل میکند.
چالشهای تشخیص تومورهای ترکیبی PNST
تومورهای ترکیبی PNST، مانند مورد گزارششده، معمولاً در بافتهای نرم یا استخوان دیده میشوند و گزارش آنها در قلب بیسابقه است. تشخیص این تومورها از طریق بیوپسی دشوار است، زیرا ممکن است تنها بخشی از تومور (مانند شوانوما) در نمونه دیده شود. در این مورد، تشخیص پرینوریوما تنها پس از جراحی و بررسی کامل نمونهها امکانپذیر شد. این موضوع اهمیت برداشت کامل تومور را برای تشخیص دقیق و ارزیابی خطر بدخیمی نشان میدهد، زیرا PNSTهای ترکیبی ممکن است پتانسیل تبدیل بدخیم داشته باشند.
ایمنی و کارایی روش EBUS-Cryo
یکی از جنبههای برجسته این مطالعه، ایمنی بالای EBUS-Cryo بود. با وجود نزدیکی تومور به عروق بزرگ و ساختارهای حساس قلب، تنها عارضه گزارششده خونریزی خفیف بود که بهراحتی کنترل شد. انتخاب دقیق محل بیوپسی با استفاده از حالتهای تصویربرداری پیشرفته EBUS، مانند الاستوگرافی و داپلر، به کاهش خطرات کمک کرد. این ایمنی، همراه با توانایی ارائه نمونههای باکیفیت، EBUS-Cryo را به گزینهای مطمئن برای تشخیص تومورهای قلبی تبدیل میکند.
اهمیت جراحی در مدیریت تومورهای اپیکاردیال
اگرچه EBUS-Cryo تشخیص اولیه را تسهیل کرد، جراحی برای برداشت کامل تومور ضروری بود. رشد این تومورها میتواند به فشردگی عروق بزرگ و ساختارهای اطراف منجر شود و خطر عوارض جدی را افزایش دهد. در این مورد، جراحی بدون عارضه انجام شد و پیگیریهای بعدی هیچگونه عود تومور را نشان ندادند. این نتیجه موفقیتآمیز، اهمیت ترکیب تشخیص غیرجراحی با مداخلات جراحی مناسب را برجسته میکند.
آینده کاربرد EBUS-Cryo در پزشکی
این گزارش نشان میدهد که EBUS-Cryo میتواند بهعنوان یک روش استاندارد برای تشخیص تومورهای قلبی نزدیک به مجاری هوایی مطرح شود. با توجه به نادر بودن تومورهای اپیکاردیال، توسعه این تکنیک میتواند به تشخیص زودهنگام و مدیریت بهتر این بیماران کمک کند. تحقیقات آینده باید بر ارزیابی این روش در نمونههای بزرگتر و انواع دیگر تومورهای قلبی تمرکز کنند تا کارایی و محدودیتهای آن بهتر مشخص شود.
جمعبندی و چشمانداز بالینی
مطالعه حاضر نشان داد که EBUS-Cryo یک تکنیک ایمن و مؤثر برای تشخیص تومورهای نادر اپیکاردیال است. این روش با ارائه نمونههای باکیفیت، امکان تشخیص دقیقتر نسبت به روشهای سنتی را فراهم میکند و میتواند راه را برای درمانهای هدفمند هموار سازد. با گسترش استفاده از این تکنیک، انتظار میرود که تشخیص و مدیریت تومورهای قلبی بهبود یابد و نتایج بهتری برای بیماران به همراه داشته باشد.
پایان مطلب/.