به گزارش بنیان دکتر فاطمه زمانی، پژوهشگر طرح، روند طبیعی ترمیم بافت‌های عصبی را کند، دشوار و گاهی غیرقابل ترمیم ذکر کرد و گفت: محققان به دنبال راههایی هستند تا بتوانند این روند را تسریع و تقویت کنند تا در نهایت برای ترمیم عصبی در انسان مورد استفاده قرار گیرد.

 

وی افزود: در این طرح اثر کاشت نوعی داربست از الیاف متخلخل پلیمری در ابعاد نانو بر روی رشد سلول های عصبی آزمایش و نشان داده شد که این داربست می تواند رشد و تکثیر سلول های عصبی را تسریع کند.

 

زمانی الکتروریسی یا تبدیل پلیمر به نخ هایی با قطر نانو با استفاده از میدانهای قوی الکتریکی را به عنوان روش تولید این داربست ذکر کرد و گفت: در این پژوهش ما علاوه بر تنظیم عوامل موثر در الکتروریسی برای رسیدن به الیافت مناسب تر، با ایجاد شیار و تخلخل های نانو مقیاس روی سطح الیاف، زبری سطح داربست را افزایش دادیم که این امر هم موجب بهبود رشد و تکثیر سلول های عصبی روی داربست شد.

 

پژوهشگر طرح به آزمایش موفقیت آمیز این نوع داربست در موش های آزمایشگاهی اشاره کرد و به ایسنا گفت: با همکاری بخش بانک سلولی انستیتو پاستور ایران و جراحی چند قطعه موش، ابتدا به طناب نخاعی موشها آسیب وارد شده و سپس در چند موش داربست سه بعدی کار گذاشته و با گروه شاهد مقایسه شد.

 

وی افزود: مشاهدات ما نشان داد که در گروه شاهد 8 هفته پس از جراحی، بهبود ناچیز دیده شد در حالی که در گروه مورد با داربست سه بعدی، 40 درصد بهبود قابل توجه در حس و حرکت در مقایسه با گروه اول مشاهده شد.

 

زمانی تصریح کرد:البته موشهای پیوند شده فاصله زیادی تا بهبود کامل دارند ولی با تغییر ویژگی های فیزیکی داربست ها و ادامه تحقیقات می توان نتایج بهتری را انتظار داشت.

پایان مطلب/