به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، این یافته ها گامی رو به جلو در درک این که چگونه سلول های بنیادی مزانشیمی ممکن است ترمیم عصبی را بعد از آسیب دیدگی یا پیوند اندام حرکتی بهبود ببخشند، می باشد در حالی که به طور بالقوه نیاز به سرکوب ایمنی مادام العمر بعد از جراحی ترمیمی صورت گرفته برای جایگزینی اندام حرکتی از دست رفته نیست زیرا داروهای مورد استفاده برای سرکوب سیستم ایمنی دارای بسیاری از عوارض ناخواسته هستند.

سلول های بنیادی مزانشیمی می توانند درمان امیدوار کننده ای برای کمک به ترمیم اعصاب آسیب دیده باشد. سلول های بنیادی مزانشیمی دربدن پستانداران اغلب به استخوان، غضروف و چربی تبدیل می شوند و محققین موفق شده اند آن ها را در لوله های آزمایش به سلول های عصبی و پوست تمایز دهند.

به طور قابل توجه، بدن سلولهای بنیادی مزانشیمی را به عنوان یک عامل خارجی نمی شناسد و در نتیجه کمتر احتمال دارد یک پاسخ ایمنی شروع شود. در عوض، به نظر می رسد این سلول های بنیادی پروتئین هایی را ترشح می کنند که سیستم ایمنی را به طرق مختلف سرکوب می کنند.

این ها ویژگی هایی است که محققین امیدوار هستند با استفاده از آن ها نه تنها سلول های عصبی را ترمیم کنند بلکه به بیماران پیوندی کمک کنند که از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی اجتناب کنند. علاوه براین ها، سلول های بنیادی مزانشیمی را به راحتی می توان از بافت چربی، مغز استخوان جداسازی نمود.

این محققین روی سه گروه از رت ها مطالعه کردند: آن هایی که اعصاب فمورال آن ها قطع شده و ترمیم شده بود، آن هایی که پیوندی از پای عقب را از یک نوع زیستی مشابه از رت ها دریافت کرده بودند و در نهایت گروهی از رت ها که از نوع متفاوتی پیوند دریافت کرده بودند. در برخی رت ها سلول های بنیادی مزانشیمی به طور مستقیم به عصب سیاتیک شان تزریق شده بود در حالی که در بقیه این سلول ها به صورت درون وریدی وارد خون شان شده بود.

بعد از 16 هفته، محققین دریافتند که رت هایی با اعصاب آسیب دیده و ترمیم شده که با سلول های بنیادی مزانشیمی درمان تیمار شده بودند بهبود مشخصی را در رشد مجدد عصبی و پیام رسانی عصبی نشان دادند. و آن ها که از رت های مشابه پیوند دریافت کرده بودند تا حدی از این روش بهره برده بودند در حالی که در آنهایی که پیوندهایی از نوع دیگر جونده دریافت کرده بودند اندام حرکتی جدید را رد کردند.

پایان مطلب/