به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین Ludwig مکانیزم کلیدی را که سلول های سرطانی به وسیله آن چگونگی سوخت و ساز گلوکز را تغییر می دهند و مواد خام مورد نیاز برای رشد بی حدو اندازه را فراهم می کنند، شناسایی کرده اند.

هم چنین این مطالعه آشکار کرد که چگونه سرطان مغزی مهاجم گلیوبلاستما مکانیزم های که در حالت عادی باید این ویژگی سلول های سرطانی را مختل کنند را مهار می کنند و موجب مقاومت در برابر درمان های هدف دار می شوند و به آن اثر Warburg می گویند و باید به نوعی بر این مقاومت چیره شد.

به منظور پرداختن به جزئیات مولکولی این پدیده، محققین پرده از چندین هدف ممکن برای داروهای جدید که می توانند متابولیسم سلول های سرطانی را مختل کنند و تومورها را تخریب کنند، برداشتند.

سلول های سرطانی و سایر سلول ها با رشد سریع انرژی را از متابولیسم گلوکز به دست می آورند. بنابراین آن ها برای گرفتن انرژی موجود در گلوکز نیاز به حفظ بلوک های ساختاری با پایه کربنی برای مولکول های لیپیدی، پروتئین ها و DNA دارند که برای تقسیم سلولی به حجم زیادی از آن ها نیاز است.

تا پیش از این اطلاعات اندکی در مورد مدارهای بیوشیمیایی که این شیفت متابولیکی حیاتی را در سلول های سرطانی القا می کنند، در دست بود. پیش از این مسیر سیگنالینگی شناسایی شده بود که منجر به اثر Warburg می شد. این آبشار سیگنالینگ در بسیاری از سرطان ها، شامل پروتئین های کلیدی PI3کیناز، Akt و mTORC1 بود که در فعال سازی عامل رونویسی c-Myc به حداکثر می رسند.

در این مطالعه محققین مسیر بیوشیمیایی ثانویه ای را که مستقل از PI3K-Akt-mTORC1 بود شناسایی کردند و مدارهای بیوشیمیایی مجزا و مکانیزم غیر معمولی را برای بازگشت c-Myc  استفاده کردند.

این مطالعه دستاوردهای مهمی را برای درمان سرطان به همراه دارد. امروزه بسیاری از داروها برای بلوک کردن PI3K-Akt-mTORC1 طراحی شده اند. آن ها نشان داده اند که وقتی از این داروها استفاده می شود احتمالا موجب استیلاسیون FoxOs از طریق mTORC2 می شوند و به طور سهوی موجب اثر Warburg می شوند. به عبارت دیگر این مسیر جدید احتمالا مسئول مقاومت در مقابل این داروها است.

بنابراین به منظور اختلال در اثر Warburg و کشتن سلول های سرطانی باید درمان هایی طراحی شود که این مسیرها را هدف قرار دهد.

پایان مطلب/