به گزارش بنیان به نقل از  sciencedaily،مطالعه جدیدی که در ژاپن صورت گرفته امیدواری هایی را برای درمان جدید بیماران آسمی مقاوم به کورتیکواستروئیدها ایجاد کرده است. این محققین گزارش کرده اند نوعی از لنفوسیت ها به نام سلول های کمک کننده ذاتی(NH cells) نقشی حیاتی را در مقاومت به کورتیکواستروئیدها ایفا می کنند و نشان دادند که داروی ضد سایکوز Pimozide می تواند برای غلبه بر مقاومت به استروئیدها در بیماران آسمی شدید استفاده شود.

آسم یک بیماری مزمن است که با التهاب مداوم مجاری هوایی مشخص می شود. این وضعیت می تواند با یک دوز ملایم از کورتیکواستروئیدها استنشاقی در اغلب بیماران کنترل شود. از طرف دیگر، 5 تا 10 درصد بیماران با آسم شدید به دوزهای ماکزیمم استروئید به صورت ضعیف پاسخ می دهند. این بیماران علایم آسمی کنترل نشده و متناوبی را تجربه می کنند و در نتیجه اثرات عمیقی روی کیفیت زندگی و سلامتی آن ها می گذارد.

بنابراین، رونمایی از مکانیزم های منجر به مقاومت استروئیدی در این بیمارها برای ایجاد یک درمان موثر، حیاتی است. لنفوسیت های T و سلول های کمک کننده ذاتی در آسم ریوی پروتئین هایی به نام اینترلوکین 5 و اینترلوکین 13 را تولید می کنند که مسئول التهاب شدید مجاری هوایی هستند.

در بیماران آسمی استروئیدهای استنشاقی از طریق سرکوب لنفوسیت های T و سلول های کمکی ذاتی عمل می کنند. از طرف دیگر، در بیماران آسمی شدید، پروتئین دیگری به نام اینترلوکین 33 در مجاری هوایی تولید می شود که به شدت سلول های کمکی ذاتی را برای تولید اینترلوکین 5 و 13 فعال می کند و منجر به التهاب شدید مجاری هوایی می شود.

در این مطالعه محققین از یک مدل موشی برای التهاب مجاری هوایی استفاده کردند تا مسیرهای منجر به فعالسازی سلول های کمک کننده ذاتی به واسطه اینترلوکین 33 را مورد مطالعه قرار دهند.

مطالعات آن ها نشان داد که مقاومت سلول های کمک کننده ذاتی به استروئیدها به وسیله پروتئین لنفوپوئیتین استرومایی تیموسی(TSLP) القا می شود که در مجاری هوایی بیماران آسمی شدید وجود دارد.

این محققین دارویی به نام Pimozide شناسایی کرده اند که اثرات استروئیدها روی سلول های کمک کننده ذاتی را احیا می کند. بنابراین این دارو می تواند درمانی موثر در درمان افراد مبتلا به آسم شدید باشد.

پایان مطلب/