وی در ادامه بیان کرد: طرح رماتیسم هنوز در مراحل اولیه خود است و نتیجه آن مشخص نیست. این طرح برای 60 بیمار طراحی شده است که در حال حاضر بر روی حدود نصف بیماران سلول تزریق شده و تزریق بر روی نصف دیگر بیماران هم به دلیل تغییر و تحولاتی که  در چند ماه اخیر اتفاق افتاد با وقفه مواجه شده بود و طی ماه های آتی انجام خواهد گرفت.

عضو هيات علمي پژوهشگاه رويان در بخش سلول درماني ارتوپدي  در مورد این تحولات توضیح داد:ما قبلا از یک محصول حیوانی استفاده می کردیم اما در حال حاضر این محصول را به یک محصول انسانی تغییر دادیم ، به همین دلیل کار وقفه پیدا کرد. تغییر محصول حیوانی به محصول انسانی دو دلیل داشت. از یک طرف محصول انسانی در کل دنیا نتیجه بخش تر بوده است و از طرف دیگر به دلیل اینکه محصول حیوانی مورد تحریم قرار گرفت، قادر به تهیه آن نبودیم.

دکتر لبیب زاده خاطر نشان کرد: محصولی که در حال حاضر استفاده می کنیم، پلاکت انسانی است که برای رشد سلول های مزانشیم که از مغز استخوان فرد گرفته شده استفاده می شود.این محصول نیزدر ایران و با همکاری بیمارستان طالقانی و بیمارستان محک تولید می شود. 

به گفته این محقق، در کل دنیا از محصول پلاکت انسانی برای رشد سلول های مزانشیمی استفاده می شود و ما به تازگی از آن استفاده می کنیم.

دکتر لبیب زاده با اشاره به مراحل تزریق و نحوه پیگیری طرح آرتریت روماتوئید گفت: 30 بیمار باقی مانده است که طی ماه های آتی تزریق بر روی آن ها انجام خواهد شد.این تزریق طی یک مرحله انجام می شود و پیگیری پس از تزریق  یک ساله و در فواصل سه،شش و دوازده ماه است.

وی با بیان اینکه پیگیری بیماران از طریق ام آر آی است و بیمار توسط فوق تخصص روماتولوژی ویزیت می شود خاطرنشان کرد: در این فرآیند میزان کاهش یا ثابت ماندن درد بیمار ، مسافتی که قادر است راه برود و برطرف شدن یا نشدن مشکلاتی که در ام آر آی از قبل داشته است بررسی می شود.

این محقق پژوهشگاه رویان افزود: بعد از بررسی، آنالیز آماری انجام می شود.اگر عددی که در آنالیز آماری بیان می شود از حد مورد نظر ما کم تر و معنی دار بود فعالیت را ادامه می دهیم.

این پزشک در پاسخ چشم اندازمیزان اثر بخش بودن این طرح گفت:به این دلیل که طرح هنوز بسته نشده و به اتمام نرسیده است  و بیمارانی که تزریق سلول را دریافت کرده اند از بیمارانی که دارو نما هستند تمایز داده نشده اند، نمی توانیم نتیجه را بگوییم.هنگامی که  درمان هر 60 بیمار تمام شد، همه بیماران را باهم آنالیز می کنیم و نتیجه بخشی آن به مرور زمان مشخص می شود.

دکتر لبیب زاده با تاکید بر عدم محدودیت در پذیرش بیماران رماتیسمی گفت:برای بیمارانی که دچار آرتروز زانویی هستند که براثر رماتیسم ایجاد شده باشد محدودیت نداریم .زیرا بیماران رماتیسم به دلیل استفاده از کورتن و تخریب استخوان ها از سنین پایین با بیماران عادی فرق دارند.اما یک درجه بندی داریم که بر اساس کالج آمریکایی رماتیسم و رماتولوژی است.بر اساس آن اگر عدد بیماری فرد که با شاخص هایی مانند ای اس آر و سی آر دی سنجیده می شود از یک حدی بالاتر نباشد و بیماری شعله ور نباشد،بیمار را پذیرش و برای درمان اقدام خواهیم کرد.

وی در مورد شعله ور بودن بیماری بیان کرد: بیماری روماتیسم یک مرحله شعله وری و یک مرحله خاموشی دارد. اگر بیماری در مرحله شعله وری باشد نه تنها سلول درمانی موثر نیست بلکه طبق تئوری های موجود به دلیل خاصیت سرکوب ایمنی که این سلول ها دارند ممکن است برای بیمار مناسب نباشد به همین دلیل اگر بیمار در مرحله ای باشد که بیماری اش کنترل شده باشد و داروهایش را به موقع و به طور مداوم استفاده کند ما بیمار را قبول می کنیم ، در غیر این صورت منتظر می مانیم تا بیماری آرام تر شود سپس بیمار را وارد طرح می کنیم.

دکتر لبیب زاده در پایان گفت:به دلیل اینکه این فعالیت یک طرح تحقیقاتی است اگر همه بیمارانی که وارد طرح می شوند یکسان سازی شوند، یعنی هنگام آنالیز دو گروه کیس (گروهی که مورد سلول درمانی واقع شده اند ) و گروه کنترل بهبود نسبی و مانند یکدیگر داشته باشند و از نظر اثربخشی سلول درمانی تفاوت یکسانی با دارو درمانی مشاهده کنیم، در نتایج تغییر ناخوشایندی ایجاد نمی کند.

پایان مطلب