به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily مانند انسان ها در رت های جوان نیز خطر ابتلا به سرطان سینه با هر بار زایمان کاهش می یابد. مطالعه جدیدی نشان داد که این اثر حفاظتی در حیوانات با هورمون چاقی در طی دوران بارداری خنثی می گردد. در انسان به طور اولیه بارداری خطر ابتلا به سرطان سینه را در طی 5 تا 7 سال پس از زایمان افزایش می دهد و سپس به طور دائم موجب کاهش 50 درصدی آن در خانم های جوان تر و یا به نسبت بالاتر در خانم های بالای 30 سال می گردد. همین الگو در رت نیز مشاهده می شود. ارتباط چاقی، بارداری و ریسک سرطان سینه به تازگی مشخص شده است. خانم های بارداری که اضافه وزن زیادی دارند، میزان هورمون لپتین بالایی در خونشان وجود دارد. این هورمون توسط بافت های چربی تولید می گردد. این افراد احتمال ابتلا به سرطان سینه پس از یائسگی بالاتری دارند. در این مطالعه دانشمندان به بررسی ژن های تغییر یافته در رت های بارداری پرداختند که لپتین دریافت کرده بودند. نتایج آنها نشان داد که مشابه خانم ها، رت های ماده افزایش اولیه خطر ابتلا به سرطان سینه پس از زایمان را دارند. اما این احتمال به تدریج کاهش پیدا می کند و از رت هایی که زایمان نکرده اند نیز کمتر می شود. این موضوع پیشنهاد می کند که بارداری اثر حفاظتی طولانی مدتی بر علیه سرطان سینه در حیوانات  و انسان ها دارد. اما ریسک سرطان سینه در رت هایی که در طی بارداری هورمون لپتین دریافت کرده اند، کاهش نمی یابد. بنابراین هورمون مرتبط با چاقی اثر حفاظتی زایمان را برعلیه سرطان سینه خنثی می کند. دانشمندان برای پی بردن به علت این ارتباط به بررسی الگوی بیان ژنی در غدد پستانی رت ها پرداختند. به گفته دکتر Hilakivi-Clarke ، الگوی بیان ژنی بسیار متفاوتی در بین گروه های رت ها مشاهده شد. در انسان و حیوانات، بارداری به طور دائم ژن هایی را که اجازه حفاظت سلول های سینه از آسیب های سرطان زا را می دهند، روشن می کند. این تغییرات ژنی افت چشمگیر ریسک سرطان سینه را در خانم هایی که زیر سن 20 سالگی بچه دار می شوند، توضیح می دهد. تیمار رت های باردار با هورمون لپتین، تغییرات حفاظتی در ژن ها را مهار می کند. از آنجایی که چاقی فراگیر شده است، این مطالعه به جهت مهمی از تحقیقات در مهار سرطان سینه در خانم ها اشاره دارد.
پایان مطلب/