به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress محققین سوئدی نشان دادند که بافت اسکاری که توسط سلول های بنیادی پس از آسیب نخاع تشکیل می شود فرآیند بهبود را تضعیف نمی کند. در حقیقت زخم تشکیل شده توسط سلول های بنیادی آسیب را محدود می کند. این یافته ها مشخص کرد که بافت اسکار از گسترش زخم جلوگیری می کند و به بقای سلول های عصبی آسیب دیده کمک می کند.
آسیب های نخاعی، فیبرهای عصبی هدایت کننده پیام ها بین مغز و باقی نواحی بدن را جدا می کند و موجب ایجاد درجات متنوعی از حالت فلج، بسته به ناحیه آسیب دیده و میزان پراکنش آن می گردد. اختلالات عملکردی اغلب دائمی می باشند، بدلیل آنکه فیبرهای بریده شده دیگر رشد نمی کنند. فقدان ترمیم دلیل بلوکه شدن تشکیل بافت اسکار در ناحیه آسیب دیده می باشد. پیشنهاد شده است که فیبرهای عصبی قادر به ترمیم می باشند و اگر تشکیل بافت اسکار مهار شود، بهبودی رخ می دهد. بسیاری از پیشنهادات درمانی پیرامون همین موضوع طراحی شده است. در این مطالعه محققین بر سلول های بنیادی طناب نخاعی که یکی از منابع اصلی تشکیل بافت اسکار پس از آسیب نخاع می باشد، تمرکز کرده اند. آنها متوجه شدند زمانی که از تشکیل بافت اسکار با مهار ایجاد سلول های جدید توسط سلول های بنیادی جلوگیری شود، آسیب به تدریج گسترش یافته و فیبرهای عصبی ازبین می روند. آنها همچنین مشاهده کردند که در این موش ها در مقایسه با گروه کنترل که دارای سلول های بنیادی با عملکرد سالم و تشکیل بافت اسکار نرمال هستند، سلول های عصبی طناب نخاعی بیشتری از بین خواهد رفت. بنابراین تشکیل بافت اسکار توسط سلول های بنیادی برای تثبیت آسیب و مهار گسترش آن ضروری می باشد. بافت اسکار همچنین بقای سلول های عصبی آسیب دیده را تسهیل می کند. این نتایج پیشنهاد می کند که تشکیل بافت اسکار بیشتر پیامدهای آسیب طناب نخاعی را محدود می کند. بر اساس مطالعات قبلی بهبود طناب نخاعی آسیب دیده با پیوند سلول های بنیادی افزایش می یابد. این یافته های جدید بیان می کند که تحریک سلول های بنیادی خود طناب نخاعی می تواند گزینه مناسبی جهت پیوند سلولی باشد.
پایان مطلب/