تاریخ انتشار: شنبه 18 آبان 1392
تولید آزمایشگاهی سلول‌های عضله انسان با همکاری دانشمند ایرانی

  تولید آزمایشگاهی سلول‌های عضله انسان با همکاری دانشمند ایرانی

تولید عضلات اسکلتی در بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی و دیگر اختلالاتی که منجر به تحلیل و تضعیف عضلات می‌شود، مشکل است اما تیم محققان برنامه سلول بنیادی بیمارستان کودکان بوستون شامل یک محقق ایرانی توانسته اند سلول‌های ماهیچه انسانی را در یک مدل موش مبتلا به این بیماری تولید کنند.
امتیاز: Article Rating
به گزارش بنیان به نقل از ایسنا، محمدشریف تابع‌بردبار و همکارانش از افزایش توده عضلانی و معکوس کردن بیماری در مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن با استفاده از معجونی از سه ترکیب مشخص با استفاده از یک سیستم جدید کشت سریع خبر داده‌اند.
آنها با افزودن این ترکیب به سلول‌های بنیادی به دست آمده از سلولهای پوست بیماران توانستند با موفقیت سلولهای عضله انسان را در ظرف آزمایشگاهی تولید کنند.
محققان امیدوارند بتوانند در چند سال آینده کارآزمایی‌های بالینی برای پیوند این سلول‌ها در بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی را آغاز کنند. در عین حال، روش غربالگری توصیف شده در مجله Cell نیز می‌تواند بر اختلالات متعدد فراتر از دیستروفی عضلانی اعمال شود.
محققان ابتدا شیوه غربالگری دارو را بر روی گورخرماهی آغاز کردند. آنها سلول‌های بلاستومر گورخرماهی را در ظرف آزمایشگاه قرار داده و به هر کدام، ترکیب آزمایشی را افزودند. این کار به آنها اجازه داد تا 2400 ترکیب را در یک زمان غربال کرده و به دنبال نمونه‌هایی باشند تعداد سلولهای پیش‌ساز عضله را در بدن این ماهی شفاف ارتقا می‌دهند.
کار قبلی این محققان بر روی گورخرماهی منجر به تولید داروی حاصل از پروستاگلاندین شد که تعداد سلولهای بنیادی خون را افزایش می‌دهد و اکنون در مرحله دوم کارآزمایی‌های بالینی خود قرار دارد اما این بار محققان این ماهی را از لحاظ ژنتیکی اصلاح کردند تا سلولهای پیش‌ساز عضله به رنگ سبز درخشان و الیاف عضله به رنگ قرمز نمایش داده شوند.
این کار به محققان اجازه داد تا به سرعت سلول‌ها و الیاف عضله را که تحت شرایط مختلف تولید شده بودند، بر اساس خوانش‌های بصری و بدون نیاز به آزمایش محتوای هر کدام با شیوه‌های دشوار بیوشیمیایی بسنجند.
آزمایش گورخرماهی به نمایش شش ترکیب پرداخت که تعداد سلول‌های پیش‌ساز عضلات اسکلنی را افزایش می‌دادند. محققان این ترکیبات را بر روی یک مدل موشی دیستروفی عضلانی دوشن آزمایش کردند و دریافتند که ماده شیمیایی فورسکولین می‌تواند پیوند سلولهای پیش‌ساز به عضلات موشها را افزایش دهد. محققان سپس به سلولهای بنیادی شبه‌جنینی القا شده که از سلولهای پوست بیماران مبتلا به دیستروفی عضلانی دوشن به دست آمده بود، روی آوردند.
آنها دریافتند که ترکیبی از مولکول‌های کوچک فورسکولین، فاکتور رشد فیبروبلاست پتیه و مهارکننده GSK3beta می‌تواند مجددا سلول‌های بنیادی شبه‌جنینی را به شکل سلولهای عضله برنامه‌ریزی کرده و با موفقیت در موش‌ها پیوند زده شود.
هدف بعدی محققان، پیوند این سلولهای عضله درون ظرف آزمایشگاهی به بیماران در طول چند سال آینده است.
پایان مطلب/
ثبت امتیاز
نظرات
چهارشنبه, 27 آذر,1392

mahrshad

دختر نا امید <br />من هم یه بیمار دیستروفی بیکر هستم که این روزها اوضاعم زیاد جالب نیست <br />من هم ار این وعده وعیدهای بیهوده خسته شده ام ولی خوب این از شانس بد ماست و جز تحمل کار دیگه ای نمیشه کرد. <br />soosmar_1975@yahoo.com <br />اگه دوست داشتی ایمیل بزن

چهارشنبه, 27 آذر,1392

mahrshad

سلام دختر نا امید <br />من هم یه بیمار دیستروفی بیکر هستم که این روزها اوضاعم زیاد جالب نیست <br />من هم ار این وعده وعیدهای بیهوده خسته شده ام ولی خوب این از شانس بد ماست و جز تحمل کار دیگه ای نمیشه کرد. <br />soosmar_1975@yahoo.com <br />اگه دوست داشتی ایمیل بزن

چهارشنبه, 06 آذر,1392

bahar

omidvaram har che zodtar b behtarin natayej beresid <br /> <br />1

جمعه, 01 آذر,1392

ابراهیم

سلام به همه بچه های نااامیدمن خودم مبتلا به این بیماری هستم والان خونه نشین شدم برام مهم نیست کی میمیرم یه ثانیه دیگ یه روزدیگ یاچند سال دیگه خداروشکرتواین 21سالی که ازخداعمرگرفتم درست زنگی کردم این مهم که درست زندگی کنی اون موقع برات مهم نیست که الان میمیری یاجندسال دیگه بچه هافقط ناامیدنباشید ابراهیم از خراسان

پنجشنبه, 23 آبان,1392

سلام،

خبر خیلی خوشحال کننده ای بود، امیدوارم هرچه زودتر به مرحله درمان انسانی برسه.

به امید سلامتی همه بیماران.

موفق و تندرست باشید.

شنبه, 18 آبان,1392

تا چندسال دیگه اونوقت بیماری لعنتی ما درمون میشه ؟ 10 سال دیگه ؟ 100 سال دیگه ؟ وقتی مُردم ؟ واقعا خسته نباشن ! فقط بلدن همینو بگن :" تا چند سال آینده امیدوارن بتونن تست بالینی روی انسان رو آغاز کنن !" آخرشم هیچی که هیچی !
ینی برای دیستروفی میتونیک هم هیچ چیزی نیست که لااقل توانمون رو تا 5 درصد هم بالا ببره ؟! ینی کسی که از سن 23-24 سالگی مبتلا میشه با کسی که از بدو تولد مبتلاست فرقی نداره ؟ آخه این چه دردیه که دوا نداره ؟ این چه مرضیه که درمون شدنی نیست ؟! آخه چرا ای خدااااااااااااااااااااااااااا ؟

لطفا کامنتم رو تأیید کنید .. من فقط دردل کردم .. همین ...
سپاسگزارم ...

ارسال نظر جدید

تصویر امنیتی
کد امنیتی را وارد نمایید:

کلیدواژه
کلیدواژه