به گزارش بنیان به نقل از PR Newswire، در مطالعات بالینی، محققین به 12 بیمار، سلول های بنیادی خون بند ناف پیوند کردند که با مولکولی به نام 16-دی متیل پروستاگلاندین E2 تیمار شده بود. این مولکول قادر بود سلول های بنیادی را به میزان 300 تا 400 درصد برابر گسترش دهد و محققین مشاهده کردند که این مسئله موفقیت سلول های بنیادی را برای پیوند به میزان بسیار زیادی بهبود می بخشد.

این مطالعه اینک وارد فاز 2 شده است که در آن تعداد بیمارانی که محققین مورد مطالعه قرار داده اند به 60نفر افزایش یافت و اطلاعات بیشتر به دست آمده تا 24 ماه باید در دسترس باشد.

استفاده بالقوه از 16-دی متیل پروستاگلاندین E2 به عنوان یک عامل گسترش دهنده سلول های بنیادی پیش از این به وسیله پروفسور لئونارد زون در همین انستیتو کشف شده بود. در سال 2007، زمانی که چگونگی تشکیل خون در گورخرماهی مورد مطالعه قرار گرفت، 5000 دارو روی جنین های گورخرماهی تست شد تا اثرات آن ها مورد آنالیز قرار گیرد. و با توجه به این نتایج پروفسور زون دریافت که 16-دی متیل پروستاگلاندین E2 می تواند جمعیت های سلول های بنیادی را تقویت کند.

گسترش تعداد و پتانسیل پیوندی سلول های بنیادی خون بند ناف زمینه مورد علاقه بسیاری از پزشکان و محققین است. به منظور ارائه درمان با سلول های بنیادی بهینه، حدود یک میلی لیتر از خون بند ناف به ازای هر 3/1 پوند وزن فرد بیمار مورد نیاز است و در نتیجه مقدار خون جمع آوری شده از خون بند ناف نوزاد برای درمان یک فرد بیمار 65 تا 80 پوند کافی است و در نتیجه درمان بهینه را محدود می کند مگر این که در شرایطی تعدادآن ها گسترش یابند.

بنابراین روش تیماری گفته شده می تواند تا حد زیادی دست محققین و پزشکان در زمینه سلول درمانی را باز بگذارد.

پایان مطلب/