به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، مدت زمان زیادی است که التهاب مزمن به عنوان فاکتور کلیدی سرطان، بخصوص سرطان کولون، شناخته شده است. اما مکانیسم دقیق تشدید پاسخ ایمنی و تأثیرآن درآغاز و پیشرفت سرطان توسط التهاب هنوز نامشخص است. بخوبی مشخص شده است که داروهای ضد التهابی مانند آسپیرین، موجب کاهش احتمال سرطان کولون می گردند. اخیرأ یک تیم تحقیقاتی نشان داد که یک عامل ژنتیکی به نام CXCR2 در تشکیل، رشد و پیشرفت تومور در مدل های سرطان کولون در موش ها  دخیل است. به گفته دکتر DuBois، آنها بدنبال فهم ارتباط مولکولی بین التهاب و سرطان می باشند. آنها نشان دادند که CXCR2 در مرحله حیاتی تشکیل دستگاه جریان خون که غذارسان به بافت های توموری می باشد، دخالت دارد. این یافته، راهی جدید را برای تولید هدف های درمانی جهت تقویت اثر CXCR2 درسرطان کولون فراهم می کند.
سرطان کولون دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در آمریکا می باشد و بدلیل تشخیص در مراحل پیشرفته بیماری نسبت بقای آن پائین است. این مطالعه سرنخ جدیدی را جهت مهارسرطان کولون پیشنهاد می کند. با وجود 30 سال تحت بررسی و تشخیص بودن، بیش از 20 درصد بیماران با بیماری التهاب روده (IBD) به سرطان کولون مبتلا می شوند. این سرطان مرتبط با کولیتیس، پیشرفت کند اما پاسخ ضعیف به درمان و نسبت مرگ و میر بالایی دارد.
دانشمندان معتقدند که مکانیسم سرطان شامل اثر متقابل بین پاسخ سیستم ایمنی، فرار از مراقبت ایمنی میزبان، شیفت پاسخ ایمنی میزبان و آنژیوژنز مرتبط با تومورجهت تأمین غذای تومورمی باشد.
در این مطالعه با نوک اوت کردن ژن CXCR2 در موش ها مشاهده شد که علایم مرتبط به التهاب مهار می شود. CXCR2 التهاب مزمن و تشکیل تومورمرتبط با کولیتیس، رشد و پیشرفت آن را در موش ها مهار می کند. CXCR2 بخش خارجی سلول های ایمنی به نام myeloid-derived suppressor cells یا MDSCs که پاسخ ایمنی سلول های کشنده CD+T را مهار می کند را تغییر می دهد. در موش های فاقد CXCR2 سلول های MDSC نمی تواند از جریان خون به کولون مهاجرت کند و پاسخ ایمنی سلول های CD+T را به اشتباه بیندازد و محیط ذخیره غذایی تومور را تغذیه کند. بعلاوه، زمانی که سلول های MDSC به این موش ها پیوند زده شوند، تشکیل توموراز سر گرفته می شود.
این مطالعه اولین شواهد ژنتیکی دال بر ضرورت CXCR2 را برای به کار گیری MDSC ها در موکوس کولون ملتهب و تومورهای مرتبط با کولیتیس فراهم کرد. در حقیقت ارتباط بین سیستم ایمنی، التهاب و تشکیل و متاستاز تومور را نشان داد. همچنین آنها گزارش کردند که تومورهای کولورکتال میزان بالایی آنزیم COX2 دارند که این آنزیم در مرحله حیاتی تولید میانجی های پیش التهابی مانند PGE2 شرکت دارد. PGE2 تولید مولکول CXCR2 را به راه می اندازد و به آن متصل می شود. CXCR2، سلول های MDSC را از جریان خون به نواحی التهابی می کشاند و موجب می گردد تا تومورهای سرطان کولون از پاسخ ایمنی سلول های کشنده CD+T فرار کنند. در این مطالعه به چگونگی این مکانیسم پرداخته نشده است، اما پایه روش های درمانی جدید را برای واژگون ساختن التهاب مزمن و مهار سیستم ایمنی القا شده توسط تومور را با استفاده از آنتاگونیست های CXCR2 و آنتی بادی های خنثی کننده فراهم کرد.
پایان مطلب/