به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، پروفسور Mandrup می گوید: پوست که بزرگترین اندام بدن است می تواند با کبد به صحبت بپردازد!، وی ادامه می دهد که: ما نشان داده ایم که پوست روی متابولیسم کبد اثر می گذارد و این بسیار عجیب است.

این محققین با موش هایی کار می کردند که در آنها یک پروتئین ویژه متصل شونده به چربی به نام پروتئین متصل شونده به acyl CoA ناک اوت شده بود. برخی از موش های تولید شده به وسیله محققین دارای پوست های چرب بسیار عجیب و غریبی بودند و در شیر خوردن از مادران خود با مشکلات زیادی روبه رو بودند. در دوران شیرخواری این موش ها وزن زیادی را از دست دادند و در ادامه حیات خود با مشکل مواجه شدند. آنالیزها نشان داد که در دوران شیرخواری در این موش ها میزان زیادی چربی در کبد انباشته شده است.

برای توضیح این مطلب محققین از موش هایی استفاده کردند که در آن ها پروتئین متصل شونده به چربی فقط در پوست ناک اوت شده بود و مشابه با موش هایی که این پروتئین در تمام بدن به طور کامل ناک اوت شده بود این موش ها  هم در دوران شیرخوارگی با مشکل مواجه شدند و در کبد آنها چربی انباشته شد.

بنابراین این مطالعه نشان داد که فقدان پروتئین متصل شونده به چربی در پوست به تنهایی برای القای تجمع چربی در کبد کافی است.

این محققین برای اثبات این که نقص در پوست با کبد ارتباط برقرار می کند، محققین تصمیم گرفتند که موش ها را با وازلین بپوشانند. این موجب مهار تبخیر آب از پوست شد و در نتیجه آن ها گرما را از دست نمی دادند و در نتیجه تجمع چربی در کبد از بین رفت، از لحاظ تئوری به نظر می رسد وازلین روی پوست به وسیله آن جذب و یا هضم  می شود و از آن جا که ممکن است وازلین دارای عوارض جانبی نیز باشد آن ها تصمیم گرفتند در مطالعات تکمیلی از لاتکس مایع استفاده کردند که به نتایج مشابه ای هم  دست یافتند.

پایان مطلب/