به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، در مطالعه ای به راهنمایی دکترCheon ، تعداد 10بیومارکر ژنی شناسایی شد که در تشخیص تهاجمی بودن بیماری ها و پیش بینی بقا مؤثر خواهند بود . زمانی که تومور در بیماران با سطح افزایش یافته این 10 ژن شناسایی می شود، پزشکان قادر به تشخیص درمان مناسب تر و کارآمدتر می باشند.
سرطان تخمدان یکی از کشنده ترین سرطان های مربوط به زنان می باشد و اغلب در مراحل انتهایی و تهاجمی تشخیص داده شده و موجب بقای ناچیزی می گردد. پیامد بقا بدلیل پیشرفت تومورهایی که به شیمی درمانی مقاوم شده اند، متفاوت می باشد. با شناسایی تومورهای مقاوم به شیمی درمانی و احتمال پیامد بقای ناچیز درطی فرآیند تشخیص بیماری، محققان امید به گسترش بقا و بهبود پاسخ های درمانی در خانم هایی با سرطان تخمدان دارند.
به گفته دکتر Cheon با استفاده از این بیومارکر 10 ژنی می توان کیت های تشخیصی را ایجاد کرد که توسط آن شدت این بیماری شناسایی خواهند شد و استراتژی های درمانی هدف گیری شده بهبود خواهند یافت. از بین این مارکرهای شناسایی شده ، ژن COL11A1 در پیشرفت سرطان تخمدان به میزان زیاد بیان می شود. زمانی که بیان این ژن در سلول های سرطانی موش بلوکه شود، رشد و گسترش توموربه طور ویژه کاهش می یابد. این 10 ژن فرآیند بیولوژیکی مشترکی را مانند تشکیل ماتریکس کلاژن اطراف سلول های سرطانی، به اشتراک می گذارند. این ماتریکس کلاژنی  می تواند سلول های سرطانی را از اثرات کشنده شیمی درمانی حفظ کرده و به عنوان یک سیستم حمایتی برای سلول های سرطانی تهاجمی عمل می کند. فهم چگونگی دخالت این محیط غنی از کلاژن در رفتار سلول توموری تهاجمی منجر به درمان های مؤثرتر می گردد. این مطالعه که بر روی 800 بیمار سرطان تخمدان انجام گرفت، پیشنهاد می کند که بیمارانی که سطح این ژن ها در آنها افزایش یافته بقای کمتر و شکل تهاجمی تر بیماری را دارند. این یافته ها تعیین کرد که اگرچه بیماران در مراحل بیماری یکسانی باشند، اما میزان بقای آنها متفاوت خواهد بود. نتایج این مطالعه پیشنهاد می کند که این 10 ژن خاص هم ارزش پیشگویی و هم ارتباط بیولوژیکی دارد که در درمان بیماران مفید می باشد.
پایان مطلب/