به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday، مهندسین زیستی دانشگاه Rice داربستی هیدروژلی برای ترمیم بافت استخوانی سر و صورت طراحی کرده اند که  ابتدا از حالت مایع به جامد و سپس در بدن مجددا به حالت مایع در می آید(ژل به سل) تا به راحتی برداشته شود.

این ماده ساخته شده به وسیله این مهندسین در دمای اتاق به حالت مایع است و زمانی که به نقطه مورد نظر تزریق می شود، تحت تاثیر دمای بدن  این مواد به ژل تبدیل می وشد تا به عنوان داربستی برای تشکیل استخوان عمل کنند و استخوان جدید جایگزین استخوان آسیب دیده شود.

ژل به صورت فضاهای سه بعدی نامنظمی آرایش می یابد و به عنوان یک بستر برای عملکرد بافت عمل می کند و موجب زیبا سازی و ترمیم بافت می شود. از این داربست ها می توان به عنوان جایگزینی برای داربست های از پیش ساخته شده برای بافت استفاده کرد.

این تکنولوژی بستری جدید یک هیدروژل زیست تجزیه پذیر، قابل تزریق، از لحاظ دمایی پاسخ دهنده و از لحاظ شیمیایی قابل تغییر دهی را برای طب ترمیمی ارائه می دهد. این داربست می تواند تشکیل یک داربست موضعی را دهد که می تواند فاکتورهای رشد و سلول های بنیادی را از طریق آن به مناطق دچار نقص آناتومیک منتقل کرد.

این تکنولوژی­های حساس به گرما مکانیسم جدیدی در زمینه مهندسی بافت و طب ترمیمی نیست اما مطالعاتی که استفاده از آن ها را به عنوان کاندیدی مناسب برای ترمیم در برنامه داشته باشند رو به افزایش است.

پایان مطلب/