به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، سرطان مثانه سالانه بیش از 170000 نفر را در سراسر دنیا می کشد، اما سرطان مثانه خود به تنهایی کشنده نیست و آن چه آن را خطرناک می سازد متاستاز آن به بافت های دیگر است.

 در این جا یک سوال پیش می آید: آیا سرطان مثانه مهاجم غیر عضلانی(NMI)  متمرکز، در نهایت خطرناک تر شده و به سرطان مثانه مهاجم عضلانی(MI) تبدیل می شود یا هر دو نوع این سرطان از همان شروع ماجرا از لحاظ ژنتیکی متفاوت بوده اند؟

مطالعه صورت گرفته در مرکز سرطان کلورادو نشان می دهد که سلول های پیش سازی که سرطان مثانهMI را ایجاد می کنند با سلول های پیش ساز که مسئول ایجاد سرطان مثانهNMI هستند، متفاوت می باشند. اگرچه این دو نوع سرطان در جایگاه مشابه ای رشد می کنند اما این دو بیماری باهم متفاوت هستند.

در ابتدا یک گروه از این محققین دو نوع سلول را که می توانستند به سرطان مثانه تبدیل شوند از لحاظ ژنتیکی پروفایل کردند. این دو نوع سلول از لایه های بازال و چتری پوشاننده مثانه طبیعی به منظور یافتن نشانه های ژنی خاص هر کدام از این لایه هاگرفته شده بودند.

سپس این گروه، این نشانه های ژنی را با نمونه های سرطان مثانه گرفته شده از انسان مقایسه کردند.

نمونه های توموری متفاوت بودند: آن هایی که ویژگی سلول های چتری را داشتند احتمالا درمراحل ابتدایی تر بودند و در نهایت نتایج بهتری در درمان خواهد داشت ولی تومورهایی با ویژگی های لایه بازال احتمالا در مراحل پیشرفته تری از سرطان بودند و در مورد بیماران نیز نتایج بدی در پی خواهند داشت.

ما شاهد تفاوت نسبتا آشکار این دو نوع سرطان هستیم: آن هایی که ویژگی هایی شبیه لایه بازال دارند دارای ویژگی های تهاجمی بسیار شدیدتری نسبت به سلول های لایه چتری هستند.

نتایج این آزمایش پیشنهاد می کند که سلول های NMI از سلول های غیر بازال بوجود می آیند، در حالی که تومورهای MI از سلول های بازال بوجود می آیند.

پایان مطلب/