Hydroxylapatite از موادی است که تحقیقات بسیاری روی آن صورت گرفته است و به عنوان یک ماده زیستی به کار گرفته شده است. این ماده را می توان از اسکلت حیوان گرفت یا به صورت مصنوعی تولید کرد. یکی دیگر از کارکردهای این ماده به عنوان فیلتری برای فلزات سنگین است.

 

محققان به این نتیجه رسیده اند که Hydroxylapatite که به صورت مصنوعی به دست می آید یک سرامیک شکننده است که باید با ترکیب سایر مواد ترکیب شود تا مقاومت مکانیکی پیدا کند.

 

این محققان اکنون به دنبال موادی با خواص بهینه هستند که بتوان آن را روی یک استخوان بزرگ چون استخوان ران یا انگشتها به کاربرد.

 

جاردو گفت: ما تلاش می کنیم به موادی دست یابیم که با ویژگیهای مکانیکی مدنظر تطابق داشته باشد تا بتوان آن را به عنوان جایگزین یک استخوان شکسته به کار ببریم.

 

این محققان درحال حاضر قصد دارند چند ماده نامزد شده برای این ترکیب را آزمایش کنند تا ببینند که این استخوان جدید برای انسان چه کارآیی دارد. اگر انسانی دچار شکستگی شود، این فناوری باید بدون ایجاد صدمات بیشتر به کار گرفته شود.

پایان مطلب/