روشی نوین جهت ردیابی ویروس ها با استفاده از نانوذرات طلا
محققین توانستند روشی نوین را با استفاده از نانوذرات طلا تغییر یافته به نام Au102 جهت مطالعه ساختار و عملکرد بیولوژیکی ویروس ها درون بدن کشف کنند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، دانشمندان دانشگاه Jyväskylä در فنلاند روشی جدید را جهت مطالعه ساختار و عملکرد ویروس ها ایجاد کردند. این روش در بدست آوردن اطلاعات جدیدی در رابطه با دنبال کردن انتروویروس ها در سلول ها و بافت ها و همچنین مکانیسم های بازشدن ویروس درون سلول ها کمک مؤثری خواهد کرد. این اطلاعات جدید برای تولید داروهای ضد ویروسی و واکسن ها دارای اهمیت فراوانی می باشند.
انترویوروس ها ویروس های بیماری زایی هستند که انسان ها را آلوده می کنند. این گروه شامل پلیوویروس ها، ککساکی ویروس ها، اکوویروس ها و رینوویروس ها می باشند. انتروویروس ها رایج ترین علت بیماری آنفولانزا می باشد، اما آنها همچنین موجب ایجاد علایم جدی مانند عفونت و فلج عضله قلبی نیز می گردند. اخیرأ ارتباط انتروویروس ها با بیماری های مزمن مانند دیابت نیز بیان شده است.
مکانیسم ها و مسیرهای عفونت انتروویروس ها هنوز کاملأ مشخص نشده است. مطالعات قبلی بر روی فاکتورهای سلولی که درعفونت ایجاد شده توسط انتروویوروس ها حائز اهمیت هستند، تمرکز کرده بودند. درک مکانیکی باز شدن ویروس ها و آزاد شدن ژنوم ویروسی در ساختارهای سلولی جهت آغاز تولید ویروس های جدید هنوز تا حد زیادی وجود ندارد. بعلاوه دانش بررسی فرآیندهای عفونت در بافت ها بدلیل فقدان ابزار مطمئن برای تشخیص آن محدود می باشد.
این روش جدید شامل تغییرات شیمیایی در نانوذرات طلای تثبیت شده با تیول می باشد که گروه Au102 نامیده می شوند. تیول ارگانیک سطح ذرات Au102 توسط اتصال به مولکول های ارتباط دهنده تغییر می کنند. این مولکول های ارتباط دهنده به باقیمانده های سیستئین حاوی سولفور که بخشی از ساختار سطحی ویروس ها می باشند، متصل می شوند. چند ده عدد از ذرات طلا می توانند به یک ویروس واحد متصل شوند و الگوی اتصال، منعکس کننده شکل و ساختار کلی ویروس می باشد. ذرات طلا اجازه مطالعه تغییرات ساختاری ویروس ها را در طی طول عمر خود می دهد.
این مطالعه همچنین نشان داد که عفونت ویروس ها با اتصال ذرات طلا به خطر نمی افتد. بنابراین این روش نشاندار کردن در عملکردهای بیولوژیکی نرمال ویروس درون سلول مداخله نمی کند. این روش همچنین زمینه مطالعه مسیرهای ویروسی درون بافت ها را نیز فراهم می کند که برای درک نشانه های مزمن و حاد ایجاد شده توسط ویروس ها بسیار دارای اهمیت می باشد. در نهایت این روش برای تولید واکسن های ضد ویروسی جدید که بر پایه ذرات مشابه ویروس است، مفید می باشد.
پایان مطلب/