به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، دکتر Zhou و همکارانش سوابق پزشکی الکترونیکی جامعی از 5250 بیمار با دیابت نوع 2 بررسی کردند. ارتباط بین فاکتورهای ژنتیکی، بیوشیمیایی و کلینیکی با احتمال پیشرفت دیابت نوع 2 را از زمان تشخیص تا تزریق انسولین  شناسایی کردند. محققین یافتند که متوسط توده بدنی بالا و پائین هر دو با احتمال پیشرفت این بیماری مرتبط هستند. در آنالیز صورت گرفته از BMI و هموگلوبین گلیکوزیله، ارتباطات مستقلی بین پیشرفت سریع بیماری با سن کمتر در زمان تشخیص، غلظت تری آسیل گلیسرید بالاتر(1.28در هر mmol/L) و غلظت لیپوپروتئین با تراکم بالای کمتر(0.7 در هرmmol/L) مشاهده شد. با نمره بندی احتمال ژنتیکی مشتق شده از 61 واریانت ریسک دیابت، نمره بالاتر با سن کمتر در زمان تشخیص و زمان شروع انسولین مرتبط بود، اما با نسبت پیشرفت بیماری ارتباطی را نشان نداد. فاکتورهای ژنتیکی که فرد را مستعد دیابت نوع 2 می کند از فاکتورهایی که موجب پیشرفت سریع بیماری می گردد متفاوت می باشد. بنابراین در فرآیندهای بیولوژیکی تفاوت هایی وجود دارد که نیاز به مطالعات بیشتری دارد.
پایان مطلب/