به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، سیستم ایمنی نقش مهمی را در پاسخگویی قلب به آسیب های وارده بازی می کند. اما تاکنون اطلاعات گیج کننده، تشخیص فاکتورهای ایمنی القاکننده بهبود قلب را مشکل ساخته است. برای مثال، فاکتورهایی که موجب آسیب های بعدی می گردد می تواند نتایج متفاوتی به همراه داشته است.
اکنون محققان دانشگاه واشینگتن نشان دادند که  دو منبع اصلی سلول های ایمنی در قلب وجود دارند. هر دو متعلق به گروهی به نام ماکروفاژها می باشند. یک گروه موجب به راه اندازی مسیرالتیام آسیب می گردد، در حالیکه دیگری فرایند التهاب را به راه می اندازد که برای عملکرد قلب زیان آور است.
 به گفته دکتر Epelman، مدت هاست که تصور می شود ماکروفاژها یک نوع هستند، در حالیکه در این مطالعه نشان داده شد که انواع متفاوتی از ماکروفاژها از نواحی مختلفی از بدن منشأ می گیرند. برخی از آنها حفاظت کننده اند و می توانند به رشد رگ ها و ترمیم بافت ها کمک کنند. برخی التهابی هستند و می توانند موجب آسیب به بدن شوند.
ماکروفاژها نقش های چندگانه ای، از هضم سلول های مرده تا فعال کردن سایر سلول های ایمنی بر علیه عوامل خارجی در بدن دارند. برای مدت زمان طولانی فرض بر این بود که ماکروفاژها از مغز استخوان منشأ می گیرند و در جریان خون گردش کرده، درون بافت های متفاوتی قرار می گیرند و در زمان نیاز به تهدیدات پاسخ می دهند.
قلب یکی از اندام های نادری است که دارای جمعیتی از ماکروفاژها می باشد که در زمان جنینی شکل گرفته و تا بزرگسالی حفظ می شوند. قلب، مغز و کبد تنها اندام هایی هستند که تعداد زیادی ماکروفاژ دارند که از کیسه زرده در مراحل بسیار اولیه تکوین منشأ گرفته اند، این ماکروفاژها نقش حفاظتی دارند.
در مطالعات حیوانی نشان داده شد که قلب های سالم شامل جمعیتی از ماکروفاژهای جنینی و همچنین جمعیت کوچکی از ماکروفاژهای بالغ مشتق شده از خون می باشند. در طی یک استرس قلبی مانند فشار خون بالا، ماکروفاژهای بالغ زیادی از خون به این ناحیه وارد شده و جایگزین ماکروفاژهای جنینی می گردند.
به گفته دکتر Epelman، دانشمندان به دنبال بلوکه کردن ماکروفاژهای بالغ خون هستند که بیشتر التهابی می باشند. همچنین آنها بدنبال تحریک ماکروفاژهای جنینی درون قلب هستند تا در پاسخ به استرس ها تکثیر یافته و به ترمیم قلب کمک کنند. دکتر Epelman در این مطالعه به دلایل تکوینی دخالت ماکروفاژها در التیام زخم اشاره کرد. زمانی که ماکروفاژها درجنین منشأ می گیرد، به رشد و تشکیل رگ های خونی، سازمان دهی و از بین بردن سلول های مرده و در حال مرگ کمک می کنند. سپس ماکروفاژهای بالغ از مغز استخوان منشأ گرفته و در جریان خون گردش می کنند و در پاسخ به عفونت وارد عمل می شوند. این کمپلکس فعل و انفعال بین سلول های ایمنی در قلب، دلیل این که چرا برخی افراد پس از حملات قلبی بهبود می یابند و برخی دیگر این توانایی را ندارند، فراهم کرد. برای مثال، بیماران دیابتی پس از آسیب به قلب بهبود نمی یابند.
به گفته دکتر Epleman، ارتباطی بین دیابت و بازیابی پائین عملکرد قلب وجود دارد. همچنین ارتباط بین دیابت و عملکرد تغییر یافته ماکروفاژها نیز وجود دارد. ما می خواهیم اتفاقاتی که در زمان استرس قلبی در ماکروفاژ رخ می دهد را بیابیم و اینکه چگونه این وقایع تعادل بین انواع سلولی را تغییر می دهد و ما چگونه می توانیم بر این تعادل تأثیر بگذاریم. این مطالعه نقطه آغاز یافتن راه های درمان مشکلات مزمن قلبی می باشد. به گفته دکتر Epleman، آسیب های قلبی طولانی مدت بازیابی نمی شود، اما در ماه های اولیه آسیب، پتانسیل لازم جهت تأثیر بر بهبود قلب وجود دارد.
پایان مطلب/