به گزارش بنیان به نقل ازSciencedaily،سلول های بنیادی سرطانی نیز مانند سلول های بنیادی طبیعی دارای توان خودنوزایی و تولید سلول های جدید هستند اما به جای تولید سلول های سالم، سلول های سرطانی تولید می کنند. در تئوری، اگر سلول های بنیادی سرطانی تخریب شوند، یک تومور امکان ندارد بتواند خودش را حفظ کند. اما اگر این شروع کننده های سرطان از بین نروند یا برداشته نشوند، تومور باقی می ماند یا حتی بعد از درمان های کشنده سرطان مجددا عود می کند.

فاز1 مطالعه،  که حدود 45 بیمار را در بر می گیرد و دو سال طول می کشد، امنیت و دوزیابی واکسنی که از خود فرد تولید می شود را برای هر بیمار ارزیابی می کند و موجب افزایش توانایی سیستم ایمنی ذاتی در حفظ بدن مقابل آنتی ژن ها می شود. CD133یک پروتئینی است که هدف داروها قرار می گیرد و روی سلول های بنیادی سرطانی برخی تومورهای مغزی وجود دارد.

سلول های سیستم ایمنی که سلول های دندریتیک نامیده می شوند از خون هر بیمار جداسازی می شوند و با پروتئین های گلیوبلاستوما که به صورت تجاری تهیه شده اند ترکیب می شوند و در آزمایشگاه تکثیر می شوند و به عنوان واکسن به زیر پوست فرد به صورت هفتگی و به مدت 4 هفته تزریق می شود. این سلول های دندریتی قوی ترین سلول های ارائه کننده آنتی ژن هستند که به سیستم ایمنی در تشخیص مهاجمین کمک می کنند. این سلول های دندریتی زمانی که با پروتئین CD133 تزریق شوند می توانند انتی ژن را به عنوان  هدف شناسایی کنند و زمانی که در تماس با آن قرار گرفتند یک پاسخ سلولی را راه بیاندازند.

پایان مطلب/