به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،. مطالعه اخیر نشان داد که میزان قند خون بالا در افراد دیابتی و غیر دیابتی یک فاکتور پرخطر برای ایجاد جنون، اختلال در شناخت و کاهش عملکرد مغز می باشد. در افراد دیابتی احتمال ابتلا به آلزایمر دو برابر افراد غیر دیابتی می باشد. اکنون دانشمندان یک مسیر التهاب عصبی مؤثر را که می تواند مسئول افزایش احتمال ابتلا به آلزایمر و جنون باشد، شناسایی کردند. آنها همچنین درمان مؤثر معکوس کننده این فرآیند را نیز آشکار کردند.
در این مطالعه دانشمندان از رت های دیابتی جهت بررسی مکانیسم عملکرد مسئول این تغییرات در مغز استفاده کردند. رت های دیابتی فعالیت افزایش یافته آنزیم های MAPK کیناز را نشان دادند. این آنزیم ها در تسهیل پاسخ های سلولی به محرک های گوناگون شرکت دارند که منجر به فعالیت التهابی در مغز و مرگ زودرس سلول ها می شود. با تزریق روزانه داروهای کاهش دهنده قند خون به رت ها به مدت یک ماه، فعالیت آنزیم MAPK و همچنین پاسخ های اتهابی در مغز به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت. این نتایج اولین شواهد روشن ارتباط عملکردی بین قند خون بالا و فعالیت این مسیر التهابی خاص را در مغز نشان داد.
در طی چند سال گذشته پروفسور Atlas یک سری مولکول هایی را ایجاد کرد که فعالیت تیوردوکسین به نام thioredoxin-mimetic peptides یا TXM را شبیه سازی می کنند که نقش آنها حفاظت از سلول ها در مقابل مرگ زودرس از طریق فعال شدن مسیرهای التهابی می باشد. پپتید TXM در مدل های حیوانی متفاوتی مؤثر می باشد و قادر است از فعالیت  MAPK مضر ممانعت کند. در مدل های رت، یکی از این مولکول ها، TXM-CB3، به طور مؤثر فعالیت این آنزیم ها را کاهش داد و مرگ سلول های مغزی را کمتر کرد. این نتایج، مولکولی را که عبور از سد خونی-مغزی را کنترل می کند و شرایط سلول های مغزی را با کاهش فرآیندهای التهابی در مغز بهبود می بخشد، نشان داد. به گفته دکتر Atlas، این مطالعه راه را برای درمان های مهاری آسیب های ایجاد شده توسط میزان بالای قند خون و کاهش احتمال ابتلا یه جنون و آلزایمر در افراد دیابتی هموار می کند.
پایان مطلب/