به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، غدد عرق بدن ما منبع سلول های بنیادی می باشد که برای التیام زخم ها مناسب است، سلول های بنیادی ای که سلول های جدید پوست را تشکیل می دهند و فرآیند ترمیم زخم را بهبود می بخشند. پیوند این سلول ها توسط بدن رد نمی شوند و بدون نیاز به بستری شدن در بیمارستان به راحتی بدست می آید. تمامی این یافته ها از مطالعات دکتر Kruse  بر روی پانکراس آغاز شد. محققین برخی سلول های این اندام را جدا کرده و به بررسی عملکرد پروتئین Vigilin که توسط سلول های این غده ترشح می شود، پرداختند. تصادفأ آنها مشاهده کردند که این سلول ها از مسیری غیر معمول تکثیر می یابند. سلول های بنیادی از بافت غده ایجاد شده و تکثیر یافتند تا انواع متفاوتی از سلول ها را تشکیل دهند. به سرعت مشخص شد که سایر سلول های غده قابلیت های یکسانی را دارند. محققین به آهستگی تحقیقات خود را به سوی پوست و غدد عرق سوق دادند و دوباره همان نتایج را، تولید سلول های بنیادی در پتری دیش، مشاهده کردند. انسان دارای 3 میلیون غدد عرق می باشد که عمدتأ در کف پا، کف دست، زیر بغل و پیشانی قرار گرفته اند.
محققین از سلول های بنیادی گرفته شده از پوست زیر بغل برای ایجاد بافت جدید جهت جایگزینی سلول های آسیب دیده استفاده کردند. این سلول ها نقش مهمی را در بهبود زخم بازی می کنند. سلول های بنیادی گرفته شده از بدن خود فرد بیمار بدلیل عدم رد پیوند بسیار ایده آل است. جهت جداسازی سلول های بنیادی از مغز استخوان یا خون به جراحی های سنگینی نیاز است، اما غدد عرق منبع آسانتری برای دستیابی به سلول های بنیادی می باشد. این سلول ها در کمتر از 3 میلی متر از پوست زیر بغل بدست می آیند. زمانی که این سلول ها به ناحیه آسیب دیده پیوند زده می شوند،  بهبود قابل توجهی را نشان می دهند. محققین یک نمونه پوستی را گرفته و در زیر میکروسکوپ غدد عرق  آن را جدا کرده و سلول ها را در محیط آزمایشگاه تکثیر دادند و آن ها را جهت ایجاد انواع متفاوت سلولی القا کرده و سوبسترایی را از آن ایجاد کرده و به ناحیه زخم پیوند زدند. نتایج نشان داد که بهبود زخم در این شرایط در مقایسه با حالت بدون استفاده از سلول های بنیادی سریعتر و بهتر صورت گرفت. این سوبسترا به سلول ها ساختار جامدی را می دهد و می تواند اجزائی را مانند کلاژن بسازد. کلاژن یک پروتئین ساختاری بافت پیوندی در بدن انسان است که می تواند توسط پروتئین های فیبروز خود بدن جایگزین شود. بدون این ساختار سلول ها توسط جریان خون جدا خواهند شد و به جای دیگری انتقال خواهند یافت. قرارگیری ثابت سلول ها در ناحیه زخم بسیار حائز اهمیت است تا بتواند با سلول های پوست برهم کنش کرده و در ترمیم زخم شرکت نماید. تاکنون محققین سوبسترای پلی مری نوینی را ساختند که برای ترکیب با سلول ها مناسب می باشد. این سوبسترا هیدروفیل است، بدین معنی که آب را جدب می کند و جایگاهی را برای جذب سلول ها وتکثیر آن ها فراهم می کند. به گفته دکتر Adlkofer، محققین بدنبال راهی هستند تا زخم های مزمن را که درمان مؤثری برای آن ها تاکنون شناسایی نشده است، با این روش بهبود یابند. مانند زخم هایی که توسط بیماری های پوستی، عفونت ها، تومورها، دیابت و یا سرخرگ و سیاهرگ های آسیب دیده ایجاد می شوند.
به گفته محققین ، سلول های بنیادی غدد عرق نه تنها دارای کشت آسانی هستند، بلکه چند ظرفیتی نیز می باشند. دانشمندان به دنبال استفاده از این سلول ها در درمان بیماری های قرنیه هستند. در آینده می توان بانکی از سلول های بنیادی بدست آمده از غدد عرق ایجاد کرد تا بیماران از سلول های بنیادی خود برای درمان بیماری ها استفاده نمایند.
پایان مطلب/