به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در طی تکوین سیستم عصبی به صورت یک صفحه مسطحی به نام نورواپی تلیوم بر روی لایه خارجی جنین تشکیل می شود. تدریجأ این صفحه چین می خورد و لوله عصبی را ایجاد می کند که به مغز و طناب نخاعی تبدیل می شود. این فرآیند شامل تکثیر و مهاجرت سلول های عصبی نابالغ می باشد تا مغز در یک انتها و طناب نخاعی در انتهای دیگر تشکیل شود. دانشمندان اکنون نشان دادند که سلول های بنیادی جنین (ES) انسان می تواند به صورت خودبخودی به  بافت قشر مغز که در جلو و یا انتهای لوله عصبی در حال تکوین قرار دارد، سازماندهی شود. دکتر Sasai و همکارانش در گذشته یک تکنیک جدید کشت سلولی را ابداع کرده بودند که شامل سلول های ES در حال رشد به صورت سوسپانس بود. آنها نشان دادند که این سلول ها می توانند خودبخود به ساختارهای پیچیده سه بعدی تبدیل شوند. پیش از این آنها از این روش جهت رشد قطعاتی از قشر مغز و چشم های جنین از سلول های ES موشی استفاده کردند. اخیرأ آنها نشان دادند که سلول های ES انسانی می توانند به چشم های جنینی شامل بافت قرنیه و سلول های حساس به نور سازماندهی شوند.
دکتر Sasai در جدیدترین کار خود سلول های ES انسانی کشت داده شده در سیستم کشت خودشان را با مولکول های سیگنالینگ القا کننده تشکیل بافت عصبی از لایه خارجی جنین، تیمار کرند. آنها مشاهده کردند که سلول ها به طور خودبخود به بافت نورواپیتلیال تبدیل شده و سپس جهت ایجاد یک قشر چند لایه چین خوردند.
در طی تکوین جنینی، لوله عصبی در هر دو انتها ضخیم می شود. به طور خاص در ضخیم شدگی جلویی، سلول ها به سمت خارج مهاجرت می کنند تا قشر مغز چند لایه  و سایر نواحی مغز را تشکیل دهند. مهم ترین یافته این تیم تحقیقاتی این است که انتهای جلویی لوله عصبی به علت رشد فیبرهای گلیال شعاعی ضخیم می شود، که ضخیم شدگی لوله را اندازه گرفته و سلول های مهاجرتی را هدایت می کند و نظریات قبلی را که مبنی بر تجمع سلول های نابالغ درون لوله را علت ضخیم شدگی لوله می دانستند، تأیید نمی کند.
این نتایج تفاوت بین تکوین لوله عصبی در موش و انسان را برجسته کرد. در انسان سطح داخلی لوله عصبی و ناحیه نورواپیتلیال حدواسط زیر آن شامل جمعیت های مجزایی از پیش سازهای عصبی مشابه با سلول های گلیال شعاعی می باشد، در حالیکه جمعیت های پیش ساز در قشر در حال تکوین موش مشاهده نمی شود.
به گفته دکتر Kadoshima، تولید کارآمد بافت های قشری می تواند منابع ارزشمندی از نورون های دارای عملکرد و بافت ها را برای کاربردهای پزشکی فراهم کند. با ترکیب این روش با سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی خاص بیماری ها، ساخت مجدد اختلالات پیچیده انسانی ممکن خواهد شد.
پایان مطلب/