جهت خارج ساختن آنتی بادی هاي زيان بار  يا مواد مضر در خون بيمار  استفاده می شود. در بيماري هاي خود ايمني‏ سيستم ايمني بدن به اشتباده بافت هاي خودي را غير خودي تشخيص داده و بر عليه آن ها فعال مي شود. به دنبال آن تخريب بافتي و بروز نشانه هاي بيماري رخ مي دهد. مياستني گراويس‏، سندروم گيلن باره و مولتيپل اسكلروزيس(MS) جزو بيماري هاي خود ايمني هستند. در برخي موارد مانند خانم هاي حساس به گروه خوني Rh، افراد واجد مهار كننده فاكتور VIII، مبتلايان به بیماری هایی مانند مولتيپل ميلوما و ماكروگلوبولينمي والدن اشتروماشتروم و ده ها مورد ديگر از پلاسما فرزيس جهت خارج كردن مواد زيان بار استفاده مي شود.

 

 روند پلاسمافرزيس درماني طولاني بوده و بر اساس تجويز پزشك معالج نياز به دوره هاي متعدد و به مدت چند ماه دارد. در حين پلاسمافرزيس درماني، مقداري از پلاسماي بيمار خارج شده و بقاياي سلولي خون به همراه مايعات تزريقي مناسب (مانند آلبومين 5% انساني) به وي برگردانده مي شود.

 

 

كه با كمك آن ميزان خيلي بيشتري پلاسما نسبت به روش اهداي خون و با كيفيت بالاتر از يك فرد اهدا كننده بدست مي آيد. پلاسماي بدست آمده براي تزريق به بيماران يا توليد فرآورده هاي دارويي خاص مشتق از پلاسما به مراكز پالايش كننده پلاسما ارسال مي گردد كه به عنوان پلاسماي منبع Source Plasma  شناخته مي شود.

 

 

دستگاه هاي پلاسمافرزیس به چند روش كار مي كنند: سانتريفوژ ( دستی و ماشینی)، 2- فيلتراسيون3- استفاده توام از سانتريفوژ و فيلتراسيون. در تهيه پلاسما به روش ماشيني، با استفاده از ست های استریل یک بار مصرف برای هر اهداء کننده، ابتدا خون اهدا کننده ازطریق شلنگ استریل داخل محفظه سانتریفیوژ یک بار مصرف شده و پس از جداسازی پلاسما، باقیمانده سلول های خونی توسط محلول استریل نرمال سالین شسته و از طریق همان شلنگ خون گیری به اهداء کننده بازگردانده می شود. این عمل چند بار تکرار شده ودر انتها حدود ۷۵۰ میلی لیتر پلاسما جمع آوری می شود.

 

 

ادامه زندگي خيلي از بيماران به مصرف داروهاي مشتق از پلاسما است. در مراكز پالايش كننده پلاسما از پلاسماي انساني داروهاي بسيار ارزشمند توليد مي شود که پر مصرف ترین ها عبارتند از: فاکتور انعقادی VIII براي درمان مبتلايان به هموفيلي A، فاکتور انعقادی IX براي درمان مبتلايان به هموفيلي B، آلبومين ، ایمونوگلوبولین های گوناگون مانند ضدکزاز، ضد هاری، ضد هپاتيت B  و ايمونوگلوبولين ضد Rh

 

 

تمامي داوطلباني كه حائز شرايط براي اهداي خون  مي باشند، مي تو.انند پلاسما اهدا كنند. داشتن سلامتي كامل، حداقل 18 و حداكثر65 سال سن و وزن حداقل 50 كيلوگرم از جمله اين شرايط است.

 

در حالی که فاصله بین دو اهدای خون، حداقل 8 هفته است، هر شخص مي تواند هر ماه دو بار ( با فاصله حداقل 48 ساعت) اهداي پلاسما داشته باشد، اما  بيش از 24 بار در سال و حداكثر ميزان 12 ليترمجاز نمي باشد.

 

 

در هربار اهداء خون کامل، حدود ۲۰۰ میلی لیتر پلاسما و در اهداء پلاسما به روش پلاسما فرزیس، 500 تا ۶۰۰ میلی لیتر بدست مي آيد.

 

اهدا كنندگان مستمر پلاسما بايد داراي حداقل پروتئين تام سرم به ميزان 6 گرم در دسي ليتر باشند.

 

كل فرايند پلاسمافرزيس در يك سيستم بسته و در شرايط استريل انجام مي شود و حدود يك ساعت طول مي كشد. تمامی‌ سوزن‌ها، كیسه‌ها، لوله‌های رابط و کیت مصرفی در پلاسمافرزیس، استریل و یك بار مصرف براي هر اهدا كننده هستند و خون در هیچ مرحله‌ای با دستگاه تماس ندارد، بنابراین انتقال عفونت از طریق دستگاه ویژه   پلاسما فرزیس به اهدا کنندگان غیرممكن است.

 

 

مردم هر كشور بايد خون و فرآورده هاي پلاسمايي مورد نياز بيماران  را خود تامين كنند.