به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در روش درمان کنونی از پپتید GLP-1 در ترکیب با انسولین استفاده می شود که امروزه در سرتاسر جهان به عنوان یک روش درمان استاندارد بیماران دیابتی نوع 2 مورد استفاده قرار می گیرد. محققین اثر این درمان ترکیبی را بر چگونگی تخلیه معده پس از خوردن غذا بررسی کردند. نتایج نشان داد که ترکیب پپتید GLP-1 با انسولین سرعت تخلیه غذا از معده را کاهش می دهد. میزان پائین قند خون معمولأ موجب تخلیه سریع معده می شود، درحالیکه در گروه مورد مطالعه، درمان GLP-1 سریعتر از حالت قند خون طبیعی موجب خالی شدن معده نشد. این بدین معناست که میزان قابل ملاحظه ای از غذا و بنابراین گلوکزی که توسط بیماران دیایتی جهت مهار هیپوگلیسمی مصرف می شود، در معده حفظ می گردد. این می تواند بر گسترش هیپوگلیسمی اثر بگذارد و به طور بالقوه بیمار را در معرض خطر قرار دهد.
مغز برای عملکرد خود به گلوکز نیاز دارد، بنابراین در بیماران دیابتی نباید قند خون خیلی کاهش یابد. این حالت موجب ایجاد حالت بیهوشی، تشنج و حتی مرگ خواهد شد. این مطالعه بر پتانسیل کاربردهای روش درمان ترکیبی GLP-1 با سایر درمان های شناخته شده جهت القای هیپوگلیسمی تأکید دارد. این حوزه از درمان ها نیاز به تحقیقات بیشتری دارد.
پایان مطلب/