به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققین نشان دادند که موش های فاقد آنزیم SKG1 به آسم ناشی از گرد وغبار مقاوم می باشند و در موش های مبتلا به ملانوما و فاقد این آنزیم، تومورهای ریوی کمتری، کمتر از نصف موش های دارای آنزیم، مشاهده می شود. اگر ما بتوانیم دارویی که بلوکه کننده این آنزیم باشد و شرایط فاقد آنزیم را شبیه سازی کند، تولید کنیم، خواهیم توانست آسم را تحت کنترل درآوریم و همچنین دارویی که می تواند در ترکیب با سایر درمان های آزمایشی کمکی به سیستم ایمنی در مقابله با سرطان باشد. ترکیب مهارکننده SKG1 بر پایه نقش این آنزیم در مسیرکلیدی مرتبط با سلول های T  می باشد. آنزیم SKG1 در مسیری مشابه با پروتئین mTOR کار می کند. این مسیر به سلول های T در شناسایی سیگنال های محیطی کمک می کند و سلول را برای تبدیل به نوع خاصی از سلول های T القا می کند. SKG1 تولید پروتئین سیگنالینگ اینترفرون گاما را کاهش می دهد. زمانی که این آنزیم غیر فعال است، سلول T میزان زیادی اینترفرون گاما تولید می کند که در مقابله با تومور مفید است. داروی مهار کننده SKG1 می تواند در ترکیب با سایر درمان های ایمنی سرطان در جهت تسریع و افزایش اثرات درمانی مورد استفاده قرار گیرد. درمان های ایمنی شامل واکسن ها و مهار کننده های انسداد سوئیچ ها می باشند.
دانشمندان همچنین نشان دادند که SGK1 تولید سلول های T helper2 را که در آسم و سایر آلرژی ها بسیار فعال می باشند، نیز به راه می اندازد. یافتن داروی مهار کننده SKG1 می تواند از التهاب دخیل در آسم و واکنش های آلرژیک جلوگیری به عمل آورد.
پایان مطلب/