به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress،بیماری آلزایمر اولین دلیل جنون در کهنسالی است که بار اقتصادی اجتماعی زیادی را بر جامعه مدرن تحمیل می کند. در ژاپن در سال 2050 هزینه درمانی این بیماری در حدود یک تریلیون دلار خواهد بود. متاسفانه تولید داروی بهبود دهنده این بیماری مشکل می باشد. به اعتقاد دکتر Saido، بخشی از این مشکلات مربوط به نامناسب بودن مدل های حیوانی این بیماری می باشد تا شرایط واقعی بیماری آلزایمر را تکرار کند و به فهم مکانیسم هایی که منجر به تخریب نورون ها می گردد، کمک کند. اکثر مطالعات گذشته بر روی این بیماری بدلیل فقدان مدل های حیوانی مناسب ناقص می باشند. مشکل موش های پیرتر افزایش بیان پروتئینی به نام amyloid precursor protein یا APP می باشد که به پپتیدهای آمیلوئید بتا تبدیل شده و در مغز تجمع یافته، منجر به تخریب نورون ها می گردند.  در موش، افزایش بیان App موجب ایجاد اثراتی می شود که در بیماری آلزایمر در انسان مشاهده نمی گردد. برای مثال، موش های دارای جهش در App در سنین جوانی می میرند که علت آن می تواند با تولید قطعات سمی APP مانند CTF-beta مرتبط باشد. بعلاوه، برخی از قطعات APP می توانند حفاظت کننده نورونی باشند. بنابراین بدلیل اثرات داروها بر پپتیدهای بتا، قضاوت در مورد تأثیرگذار بودن داروها مشکل می باشد. از طرفی، ژن بیان کننده APP در نواحی متفاوت ژنوم وارد می شود و سایر ژن ها را خاموش می سازد و اثرات اشتباهی را بوجود می آورد که در انسان مشاهده نمی شود.
دکتر Saido مدل جدید موشی را ایجاد کرد که ارزیابی صحیح تری را از درمان بیماری آلزایمر فراهم می کند. یکی از موانع مهم دخالت بخشی از ژن، اینترون 16، می باشد که کشف آن برای ایجاد مدل های خاص ضروری است.
اولین مدل موشی که ایجاد کردند (NL-F/NL-F) دارای دو موتاسیونی است که در بیماری آلزایمر خانوادگی انسانی مشاهده می گردد. موش ها تجمع زود هنگام پپتیدهای بتا را نشان دادند که دارای اختلال درعملکرد شناختی مشابه با پیشرفت AD در انسان می باشند. مدل دوم، دارای جهش دیگری نیز می باشد که در خانواده های سوئدی مشاهده شد که با از دست دادن سریعتر حافظه همراه می باشد.
این دو مدل جدید در دو سطح عمده می توانند کمک مؤثری داشته باشند. مدل اول که میزان زیادی از پپتید بتا را بیان می کند، شکل انسانی AD را مدلسازی می کند و می تواند برای آشکارسازی مکانیسم قرارگیری بتا مفید باشد. مدل دوم که پاتولوژی AD را نشان می دهد، می تواند جهت بررسی فاکتورهای پائین دست 40-بتا و 42- بتا مورد استفاده قرار گیرد. این نتایج می تواند در تولید داروها و کشف بیومارکرهای جدید برای درمان بیماری آلزایمر دخیل باشد. به گفته دکتر Saido، ایجاد مدل های حیوانی مناسب جهت فهم مکانیسم بیماری آلزایمر دستیابی به موفقیت بزرگی می باشد که می تواند منجر به تشخیص زود هنگام و درمان این بیماری گردد.
پایان مطلب/