روشی جدید در تولید اسکفولدهای مهندسی بافتی
محققین دانشگاه نورث وسترن، روش جدیدی را در ایجاد حاملین مصنوعی سلول در مهندسیباف ایجاد کرده اند، که به عنوان روشی جدید که از انعطاف پذیری بیشتری نسبت به سایر حاملین برخوردار می شود و مدت زمان کمتری را برای تولید نیاز دارد.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از Medical Xpress؛ در مهندسی بافت، هدف اصلی محققین در واقع ترمیم بافت های آسیب دیده انسانی(استخوان، غضروف) که در اثر جراحت یا بیماری دچار آسیب و اختلال شده است. اسکافولد (scaffold) ساختارهای مصنوعی که قابلیت شکل گیری بافت آسیب دیده را دارا هستند، برای رشد سلول ها براساس الگوی طبیعی خود لازم و ضروری هستند و در واقع بستر و ماتریکس را برای این پروسه فراهم می سازند. از سوی دیگر اسکافولدها قابلیت جذب در بدن را نیز دارا هستند.
اسکافولدها عموماً طوری طراحی و مهندسی می شودن که دارای یکسری منافذ بوده که امکان مهاجرت سلول ها را از بین مواد تشکیل دهنده آن را فراهم می سازد. اغلب این منافذ با استفاده از ترکیباتی مانند: مولکولهای نمکی، قندی، دی اکسید کربن ایجاد می شوند که هرکدام از این مولکولها تعیین ویژیگیهای این منافذ می باشند.
یکی از محققین این پروژه می گوید: اسکافولدهای جدید حاصل ترکیبی از نانو ذرات سرامیکی و پلیمرهای لاستیی هستند که از طریق روشی به نام “low-pressure foaming” ایجاد می شوند. این روش باعث ایجاد منافذی با اتصالات داخلی در اسکافولد شده که به هیچ عنوان وابسته به ترکیبات نمکی نیستند.
این روش جدید در ایجاد اسکافولدها باعث افزایش انعطاف پذیری بالای آنها و ایجاد مدت زمانهای متفاوت تخریبی متناسب با زمان مورد نیاز در ترمیم بافت آسیب دیده در بدن می شود.
این محقق در ادامه می گوید: استفاده از فیبرهای نانو ذرات در این لسکافولد، یک طیف وسیعی از ویژگی های مکانیکی و بیولوژیکی را فراهم می سازد. همچنین این تکنولوژی می تواند به عنوان روشی مفید در درمان و ترمیم ACL یا آسیب های لیگامنتی و هم چنین آسیب های استخوانی مورد استفاده قرار گیرد.