به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، این محققین با استفاده از تکنیک انتقال هسته سلول سوماتیک (SCNT) و با اضافه کردن هسته سلول های پوست بالغ به اووسیت لقاح نیافته، موفق به ایجاد سلول های بنیادی جنینی شده اند.

این دانشمندان موفق شده اند بر مشکلات عمده این تکنیک(ایجاد سلول های تریپلوئید) فائق آیند و سلول های بنیادی شخصی را بسازند که بتوان از آن برای سلول درمانی برای خود فرد استفاده کرد. آن ها نشان داده اند که این توانایی را دارند که سلول های بنیادی جنینی مختص فرد بیمار را بسازند که دارای دو مجموعه کروموزومی (دیپلوئید) هستند.

در واقع در این مطالعه آن ها توانسته اند سلول های بنیادی پرتوان دیپلوئید را از سلول های سوماتیک بالغ و نوزاد با استفاده از SCNT بسازند. اولین مرحله در این مطالعه ایجاد رده سلولی بنیادی جنینی انسانی مختص بیماری بود که بتوانند در افراد مبتلا به دیابت نوع یک، جایگزین سلول های از دست رفته شوند.

با بازبرنامه ریزی این سلول ها به مرحله پرتوانی، این محققین یک گام به درمان بیماران دیابتی با سلول هایی که خودشان بتوانند انسولین تولید کنند نزدیک شده اند.

ایجاد سلول های بتای اتولوگ با استفاده ازSCNT تنها اولین گام برای ایجاد یک  درمان جایگزین سلولی کامل برای دیابت نوع یک است.

محققین دریافته اند که اضافه کردن مواد شیمیایی خاص به نام مهارکننده های هیستون داستیلاز با استفاده از یک پروتکل کارآمد برای فعال سازی تخمک انسانی، برای به دست آوردن سلول های بنیادی جنینی بسیار لازم است.

هم چنین نشان داده شده است که طی فرایند SCNT، حفظ یکپارچگی غشای پلاسمایی بسیار مهم است و عاملی که برای دستکاری غشا مورد استفاده قرار می گیرد باید در کمترین دوز ممکن باشد.

هر دو نوع تکینیک SCNT و بازبرنامه ریزی برای تولید سلول های بنیادی پرتوان القا شده مورد استفاده قرار گرفته اند. اما استفاده از هرکدام دارای مزایا و معایبی است که استفاده از آن ها را باتردید مواجه کرده است.

پایان مطلب/