درمان مبتلایان به سرطان تخمدان مقاوم به شیمی درمانی
محققان روشی را برای کاهش مقاومت نسبت به شیمی درمانی در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان ابداع کرده اند. در این روش دو آنزیم که موجب تغییرات اپی ژنتیکی می شوند مورد هدف قرار می گیرند.
امتیاز:
به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، محققان گزارش کرده اند که آنزیم های مهارکننده که باعث تغییراتی در بیان ژن می شوند می توانند مقاومت به شیمی درمانی را در بیماران دچار سرطان تخمدان کاهش دهند. پژوهشگران دو آنزیم را شناسایی کرده اند که می توانند پروتئین هایی را سرکوب کنند که برای تنظیم بقای سلول و مقاومت به شیمی درمانی در مبتلایان به سرطان تخمدان مهم هستند. این یافته ها در مجله PLOS ONE گزارش شده است. سرطان تخمدان از کشنده ترین سرطان های مختص زنان است . 60 درصد از بیماران در اثر این بیماری می میرند و کم تراز 30در صد از آن ها که در مراحل پیشرفته بیماری قرار دارند تا 5 سال زنده می مانند. میزان بالای مرگ و میر در این بیماران به علت ایجاد مقاومت به داروهای شیمی درمانی است. آگاهی از مکانیزم های مولکولی و ژنتیکی که موجب این نوع مقاومت می شوند می تواند موجب ابداع روش های درمانی موثرتر برای این بیماران شود. درمان رایج برای این سرطان جراحی و سپس شیمی درمانی است ولی در بسیاری از موارد شیمی درمانی بعد از مدتی دیگر موثر نیست. در مطالعات قبلی مشخص شده بود بیان پروتئین RGS10 که رشد و بقای سلول های سرطانی را در این بیماری تنظیم می کند دربیمارانی که نسبت به شیمی درمانی مقاومت نشان می دهند سرکوب شده است. این نوع سرکوب شدن در اثر دو مکانیزم مهم رخ می دهد که ژن ها را خاموش می کنند و باعث پیشرفت بسیاری از سرطان ها می شود. یکی از آن ها DNA methylation( اضافه شدن گروه متیل به بخش های خاصی از DNA) و دیگری histone deacetylation( حذف گروه های عملکردی از پروتئین های همراه DNA ) است. در مطالعه اخیر به بررسی خاموش کردن بیان RGS10 در سلول های سرطانی تخمدان با روش های اپی ژنتیکی پرداخته شده است. تغییرات اپی ژنتیکی موجب تغییر بیان ژن می شوند بدون که در توالی DNA تغییری ایجاد شود. پژوهشگران توانسته اند دو تنظیم کننده اپی ژنتیکی را شناسایی کنند یکی از آن ها HDAC1 نام دارد که یک histone deacetylase است و آنزیم دیگر به نام DNMT1 انتقال دهنده گروه های متیل بر روی DNA می باشد. کاهش بیان این دو آنزیم و بلوکه کردن فعالیت آن ها به طور قابل توجهی بیان RGS10 و مرگ سلول های سرطانی را افزایش می دهد و نیزاتصال HDAC1 به RGS10 در سلول های مقاوم به شیمی درمانی کاهش می یابد. محققان عقیده دارند مهار این دو آنزیم می تواند یک روش درمانی نوین برای غلبه بر مشکل ایجاد مقاومت به شیمی ردمانی در بیماران مبتلا به سرطان تخمدان باشد.
پایان مطلب/