به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، در سال 2012 یاماناکا و گوردون به دلیل بازبرنامه ریزی سلول های بالغ به سلول های پرتوان جایزه نوبل را دریافت کردند. این سلول های بنیادی پرتوان القا شده(iPSCs) قادر به رفتاری مانند  سلول های بنیادی جنینی هستند و در نتیجه پتانسیل بالایی برای طب ترمیمی دارند.

با این وجود، با این که تیم های تحقیقاتی زیادی از آن زمان روی این موضوع تمرکز کرده اند اما این فرایند هنوز به طور کامل شناسایی نشده است، فاقد کارایی مناسب بوده و برای سلول درمانی کاملا امن نیست.

اما محققین مرکز  ژنومیک بارسلونا موفق به کشف نقش کلیدی مسیر سیگنالینگ Wnt در تبدیل سلول های بالغ به سلول های بنیادی پرتوان القا شده، شده اند.

به طور کلی فاکتورهای رونویسی برای افزایش یا کاهش فرایند بازبرنامه ریزی سلولی مورد استفاده قرار می گیرند. این محققین دریافته اند که می توانند بازده فرایند بازبرنامه ریزی سلولی را با مهار مسیر Wnt افزایش دهند.

مسیر سیگنالینگ Wnt در بسیاری از فرایندهای تکوین جنینی و ادغام سلولی از جمله باز برنامه ریزی سلول نقش دارد. محققین به مطالعه این مطلب پرداخته اند که چگونه مسیرWnt در سرتاسر فرایند تبدیل سلول های بالغ به سلول های بنیادی پرتوان القا شده که تقریبا دو هفته طول می کشد، عمل می کند. این فرایند بسیار دینامیک است و نوساناتی از مسیر را ایجاد می کنند که موجب می شود در تمام این مدت زمان فعال نباشد.

این محققین دریافته اند که در این جا دوفاز وجود دارد که در طی هر کدام از آن ها، Wnt عملکرد متفاوتی دارد.

این محققن نشان داده اند که با مهار این مسیر در ابتدای فرایند باز برنامه ریزی و فعال کردن آن در انتهای مسیر می توانند راندمان را بالا برده و سلول های پرتوان بیشتری را تولید کنند.

برای کنترل مصنوعی این مسیر از مهار کننده Iwp2 استفاده شد که اثر دائمی روی سلول ها ندارد و موجب تغییر دائم ان ها نمی شود.

این محققین می گویند حتی لحظه دقیقی که مسیر Wnt  فعال می شود مهم است.

ان چه مهم به نظر می رسد تلاش تیم های تحقیقاتی مختلف برای رسیدن به سلول های با توان تمایزی بیشتر با استفاده از تکنیک های مختلف است که امیدوارند روزی بتوانند از آن ها برای طب ترمیمی استفاده کنند.

پایان مطلب/