به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، رشد عروق خونی بدشکل شده یک از دلایل عمده نابینایی در آمریکای شمالی است. رتینوپاتی و تحلیل رفتن شبکیه نیز می تواند همراه با تولد پیش از موعد، دیابت، و افزایش سن اتفاق بیافتد.

این محققین ترکیب زیستی مهندسی شده ای را ارائه داده اند که دارای اطمینان و کارایی بهتری برای درمان رتینوپاتی در موش بوده است. این روش درمانی که به آن" تله چسبان" می گویند، عروق خونی تغییر شکل داده کوچک درون چشم را بدون این که اثری روی عروق سالم در سایر نقاط بدن داشته باشد از بین می برد.

این محققین بر این باورند که این تله چسبنده و سایر مولکول های از این قبیل به زودی می توانند در زمینه بیولوژی تومورها نیز استفاده شوند.

مانند سایر درمان های موجود برای رتینوپاتی، تله چسبان نیز به درون چشم تزریق می شود. این ماده پایدار و بادوام است. اگر این ماده وارد جریان خون شود، سریعا غیر فعال می شود و تضمین می کنند که این ماده هیچ تاثیری روی عروق خونی دیگر، بافت ها و اندام ها ندارد.

در بیماری مانند دیابت نوع 2، بیماران دچار رتینوپاتی می شوند که بدلیل رشد بیش از حد عروق خونی است که این عروق بدشکل شده موجب آسیب شبکیه می شوند.

داروهایی که تشکیل عروق اضافی در چشم را سرکوب می کنند می توانند در صورت ورود به خون روی سلامت سایر اندام ها نیز تاثیر بگذارند.

اما دکترNagy و همکاران طی یک پروژه 9 ساله و با ترکیب ژنتیک و تکنیک های داروسازی توانسته اند ماده ای زیستی را مهندسی کنند. این تله چسبان دارای یک ترکیب پیوند شونده است که به سطح سلول ها می چسبد وتضمین می کند که این سلول ها در همان جا می مانند و پایدار هستند. این فرایند از آن جایی مهم است که مستقیما به داخل بافت آسیب دیده تزریق می شود و حفظ سلول ها را در ان نقطه تضمین می کند.

پایان مطلب/