به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، محققان امریکایی موفق به شناسایی یک فرایند بیوشیمیایی شده اند که عامل تبدیل شدن  سلول های سالم به سلول های ملانوما شود. آن ها معتقدند یافته آن ها نشان می دهد چه  عاملی دقیقا باعث سرطانی شدن سلول های پوست می شود.هر ساله تنها در امریکا  بیش از 70,000 مورد ملانوما که کشنده ترین سرطان پوست است شناسایی می شود. نتایج این تحقیقات در مجله PLoS Genetics  به چاپ رسیده است.  طبق نتایج به دست آمده توسط این گروه از پژوهشگران برخی از مکانیزم هایی که به طور عادی از سرطان جلوگیری می کنند می توانند به شروع سرطان کمک کنند. در ملانوما سیستم ایمنی بر عکس عمل می کند و سلول های ایمنی که برای مقابله با سرطان فراخوانده شده اند  پس زده می شوند. کلید این فرایند به گفته محققان پروتئینی به نام retinoid-X-receptor یا RXR است. زمانی که به مقدار کافی وجود دارد کمک می کند تا پاسخ های ایمنی در پوست به درستی عمل کنند.  برخی سلول های پوست که ملانوسیت نامیده می شوند رنگدانه های  محافظت کننده ای به نام ملانین را تولید می کنند که  پوست را در مقابل تابش  اشعه ماورا بنفش نورخورشید حفاظت می کند. حتی با این محافظت نیز ملانوسیت ها و دیگرسلول های پوستی که کراتینوسیت نام دارند به طور معمول  متحمل آسیب های ژنتیکی می شوند. گاهی آسیب می تواند ترمیم شود و دردیگر موارد در اثر پاسخ سیستم ایمنی (در حضور مقادیر مناسب RXR در ملانوسیت ها ) سلول های محافظت کننده پوست قبل از اینکه بدخیم شوند کشته می شوند. زمانی که  سطح بیان RXR بسیار کم است  این فرایند حفاظت کننده مختل می شود.  مواد شیمیایی که می تواننند به کنترل سلول های جهش یافته کمک کنند معمولا سرکوب می شوند و شرایط برای ایجاد سرطان مهیا می شود. در همان  زمان که دیگر سلول های پوست  از بین می روند فضای کافی به وجود می آید و ملانوسیت های دارای DNA  جهش یافته شروع به رشد می کنند.  نتیجه نهایی نوعی بدخیمی به نام ملانوماست که می تواند از پوست به سایر قسمت های بدن منتقل شود. 

آسیب ژنتیکی بر اثرنور خورشید به طور روتین پیش می آید و معمولا این سلول ها ترمیم می شوند و حتی در صورت لزوم از بین می روند. با مختل شدن این فرایند سرطان به وجود می آید یعنی با کم شدن مقدار RXR این اتفاق رخ می دهد.  جزئیات  این فرایند تا پیش از این کاملا مشخص نبود وگروه فوق به یافته های جدیدی در این رابطه دست یافته اند.با توجه به این یافته ها اندازه گیری میزان RXR می تواند به عنوان یک آزمایش تشخیصی برای مراحل پیشرفت ملانوما  انجام شود. برای درمان ملانوما می توان از مکانیزم هایی سود جست که بیان RXR را تحریک یا پایدار می کنند.  به این منظور می توان از داروهایی موسوم به nanocarrier استفاده کرد. 

پایان مطلب/