به گزارش بنیان به نقل از sciencedaily، محققان توجه خاصی به استفاده از سیستم ایمنی بیمار برای حمله به سلول های سرطانی وی دارند. این راه کار می تواند بسیار موثر باشد بدون این که  مانند روش های شیمی درمانی رایج عوارض جانبی به همراه داشته باشد. به طور مثال سرطان های پوستی  می توانند  به طور موفقیت آمیزی با استفاده از کرم موضعی به نام imiquimod که سلول های ایمنی را از طریق مولکولی به نام toll-like receptor 7 یا TLR7 فرا می خوانند درمان شوند. مولکول مذکور پروتئینی است مواد مضر و عوامل بیگانه را تشخیص می دهد. 

پژوهشگران انگلیسی پیش ازاین در مورد سرطان های غیر پوستی نشان داده بودند که می توان با تزریق ماده ای شبیه TLR7  ، سیستم ایمنی را برای تولید پاسخ های ایمنی بر ضد سرطان تحریک کرد. به تازگی این گروه از محققان با همکاری شرکت های دارویی به مطالعه بر روی مولکول دیگری به نام DSR-6434  که  TLR7  را فعال می کند پرداخته اند. آن  ها با استفاده از موش های آزمایشگاهی اثر DSR-6434  را به تنهایی ونیز در ترکیب با پرتودرمانی برای دو نوع سرطان مورد  مطالعه قرار داده و میزان این تاثیر را در تومورهای اولیه و تعداد تومورهای ثانویه در ریه اندازه گیری کرده اند. طبق نتایج به دست آمده تاثیر روش فوق از روش های ایمنی درمانی قبلی بیش تر بوده است. این روش منجر به کاهش اندازه تومور و افزایش طول عمر حیوانات مورد آزمایش  شده است. به نظر می رسد  استفاده از پروتودرمانی به همراه داروهای ایمنی درمانی در درمان تومورهای موسوم به solid tumor ها می تواند بسیار موثر باشد. نتایج به دست آمده از این مطالعه باید در بیماران و طی آزمایشات بالینی  نیز مورد ارزیابی قرار گیرد.

پایان مطلب/