به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، این محققین گزارش داده اند که به دام اندام انداختن سلول های بنیادی حامل ویروس درون یک ژل و بکار بردن آن ها برای تومورها به طور معناداری بقای موش های مبتلا به گلیوبلاستوما را افزایش می دهد.

ویروس های کشنده سرطان یا ویروس های انکولیتیک در مطالعات بالینی فاز1 و2 بیشماری مورد استفاده قرار گرفته اند، اما موفقیت ها در این زمینه محدود بوده است. در مطالعات بالینی، ویروس های تب خال انکولیتیک به نظر گزینه بسیار مناسبی به نظر می رسند که به طور طبیعی سلول های مغزی در حال تقسیم را آلوده می کنند. از طرف دیگر این نوع درمان تاکنون در مورد انسان به کار گرفته نشده است. مساله ای که محققین قبلی با آن مواجه بوده اند این است که چگونه ویروس تب خال را مدت زمان کافی در مکان تومور نگه دارند تا عمل کند.

به این منظور Shah و همکاران از سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان استفاده کردند. این سلول ها وسیله خوبی برای مطالعات انتقال دارو هستند زیرا کمترین پاسخ ایمنی را ایجاد می کنند و می توانند برای حمل ویروس های انکولیتیک استفاده شوند.

این محققین ویروس تب خال را درون سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان انسان بارگذاری کردند وآن ها را به سلول های  تومورهای گلیوبلاستومای موشی تزریق کردند. با استفاده از مارکرهای مختلف، آن ها خروج این ویروس ها از سلول های بنیادی و ورودشان به اولین لایه سلول های توموری و سپس کل سلول ها را ردیابی کردند.

این محققین سلول های بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان را با ویروس تب خال بارگذاری کردند و آن ها را به وسیله ژل های زیست سازگاری قرار دارند کپسوله کردند. آن ها این ژل های حامل سلول های بنیادی را پس از جراحی هایی که به منظور کاهش حجم تومور صورت گرفت، در کنار جایگاه تومور قرار دادند. ردیابی این سلول ها به کمک پروتئین های مارکر نشان داد ژل به سلول ها کمک می کند که مدت زمان بیشتری زنده بمانند و در نتیجه ویروس ها همانند سازی کرده و بقایای سلول های سرطانی را از بین ببرند. این فرایند منجر به بقای بیشتر موش هایی شد که سلول های بنیادی را به این طریق دریافت کرده بودند.

پایان مطلب/