به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، هر سلول دارای اطلاعات ذخیره شده وراثتی است که در ساختار DNA آن ذخیره شده است. در واقع در هر نوع سلول تنها کسری از  این اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرد. این که کدام ژن ها خاموش می شوند و کدام ژن ها روشن، خود فرایندی است که به وسیله یکسری از فاکتورهای دیگر تعیین می شود. این تنظیمات را کنترل در سطح اپی ژنتیک می گویند که بر مبنای چسبیدن یک گروه ساده شیمیایی به نوکلئوتیدهای خاص در ژنوم صورت می گیرد. این فرایند نقش مهمی را در تنظیم فعالیت ژنی بازی می کند و بیان انتخابی عملکردهای مختلف در انواع سلول های تمایز یافته را مقدور می سازد.

این فرایند این که چرا تغییرات DNA نقش مهمی را در تنظیم تمایز سلول های بنیادی ایفا می کند، توضیح می دهد. چندین نوکلئوباز غیرمعمولی در ژنوم سلول های بنیادی شناسایی شده است که با مدیفیکاسیون های شیمیایی هدفمند DNA تولید شده اند. تصور می شود این بازهای غیر معمولی در تعیین این که چه نوع سلول تمایز یافته ای می تواند از سلول های بنیادی تولید شود مهم است.

این محققین مونیخی مدت زمان طولانی است که دریافته اند این بازهای غیرمعمولی از باز استاندارد سیتوزین مشتق می شوند. علاوه براین آن ها نشان داده اند که آنزیم هایی تحت عنوان Tet در سنتز این بازها دخیل هستند.

مطالعات مختلف نشان می دهد که اکسیداسیون باز نقش مهمی را در تنظیم فعالیت ژنی ایفا می کند. این مطالعه برای اولین بار نشان می دهد که یک باز استاندارد دیگر غیر از سیتوزین در سلول های بنیادی جنینی مدیفه می شود. که آنزیم Tet نیز در این فرایند دخیل است.

این مطالعه نشان داده است که طی تکوین بافت تخصص یافته از سلول های بنیادی، این آنزیم باز تیمیدین را نیز اکسید می کند. محصول این واکنش هیدروکسی متیل اوراسیل است که پیش از این شناسایی شده بود اما اینک به نظر می رسد این باز غیر معمولی به روش دیگری تولید شده است.

این محققین نشان داده اند که سلول های بنیادی دارای پروتئین های ویژه ای هستند که هیدروکسی متیل اوراسیل را شناسایی می کنند و در نتیجه می توانند موجب تنظیم فعالیت ژن در این سلول ها شده و در نهایت سلول های خاصی را تولید نمایند.