به گزارش بنیان به نقل ازmedicalxpress، این مطالعه برای اولین بار فاز جدیدی از بخش استراحت چرخه سلول را توصیف می کند. هم چنین این مطالعه توضیح می دهد که چگونه سلول های بنیادی خودشان را برای پاسخ سریع به آسیب های بافتی تحریک می کنند بدون این که به صورت زودهنگام خود را متعهد به تقسیم سلولی کنند که از نظر انرژی فرایندی گران قیمت است.

این سلول های هوشیار،  از سلول های بنیادی کاملا در حال استراحت یا کاملا فعال مجزا هستند و تقسیم شده و آسیب های بافتی بعدی را به مراتب سریع تر از سلول های بنیادی در حال استراحت ترمیم می کنند.

این یافته ها براین امر دلالت دارد که هر آسیبی که در بدن اتفاق بیافتد منجر به آماده باش سلول های بنیادی در سراسر بدن خواهد شد که می توانند در فرایند ترمیم دخالت کنند.

این محققین پیشنهاد می کنند که این فاز هشدار، نوع جدیدی از حافظه سلولی مشابه آن چه در سیستم ایمنی اتفاق می افتد را ارائه می دهد که برای پاسخ دادن به آسیب های اتفاق افتاده متکی به تجربه های قبلی بدن است.

محققین در این آزمایش به مطالعه پاسخ سلول های بنیادی عضلانی یا سلول های اقماری به آسیب عضلانی پرداخته اند. سلول های بنیادی به طور طبیعی خاموش هستند و برخلاف آن ها اغلب سلول ها درون فازی از همانند سازی DNA و تقسیم سلولی هستند. سلول های بنیادی خاموش می توانند در پاسخ به سیگنال های موضعی یا آسیب ها وارد فاز چرخه سلولی شوند.

این محققین به مطالعه چگونگی فعال شدن سلول های بنیادی عضلانی در پاسخ به آسیبی که در  یک پای موش ایجاد کردند پرداختند. آن ها تصمیم گرفتند سلول های بنیادی عضلانی در پای سالم موش را به عنوان کنترل در نظر بگیرند اما نتایجی که مشاهده کردند با آن چه انتظار داشتند متفاوت بود.

سلول های بنیادی عضلانی در پای سالم به طور قطع تغییر خواهند کرد. در واقع این سلول ها از نظر بیوشیمیایی کاملا از سلول های خاموش و خفته  وسلول های کاملا فعال شده متفاوت هستند. حالتی که اصطلاحا آن ها را مرحله هشدار می نامند. سلول های هوشیار درمقایسه با سلول های خاموش کنارشان در پای سالم بزرگتر هستند. این سلول ها زمانی که تحریک می شوند بسیار سریع تر از سایر سلول ها وارد چرخه سلولی می شوند و این سلول ها دارای فعالیت میتوکندریایی بالایی هستند. با وجود این تغییرات این سلول های هوشیار به طور خودبخود و فعالانه وارد چرخه سلولی نمی شوند.

این محققین دریافته اند که موش هایی که در ابتدا متحمل یک آسیب هشداردهنده در یکی از پاهایشان بودند، سه روز زودتر از موش های گروه کنترل فرایند ترمیم در بافت عضلانی آسیب دیده شان اتفاق افتاد.

علاوه بر این، سلول های بنیادی عضلانی در پاسخ به آسیب های استخوانی و پوستی تیز هوشیار می شوند اما نقشی در ترمیم نخواهند داشت. اما سلول های بنیادی هماتوپوئیتیک موجود در مغز استخوان و سلول های بنیادی مزانشیمی در عضلات، در پاسخ به آسیب عضلانی هوشیار می شوند. چگونی هوشیار شدن این سلول های بنیادی مشخص نیست اما به نظر می رسد  مسیرهای سیگنالینگ mTORC1 نقش مهمی در این میان داشته باشد.

پایان مطلب/