به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، انسولین یک هورمون بسیار مهم در بدن است و گلوکز و سوخت وساز چربی را کنترل می کند. عدم رهایی کافی انسولین به وسیله سلول های بتای پانکراس و یا اختلال در عملکرد انسولین منجر به دیابت نوع2 می شود. ترشح انسولین به درون خون بستگی به مصرف گلوکز و چربی به وسیله سلول های بتا و تولید یک سیگنال جدید که این محققین کشف کرده اند به نام مونواسیل گلیسرول می شود.

برخلاف تحقیقات برجسته صورت گرفته روی مکانیسم های دخیل در ترشح انسولین، مولکول های سیگنال دخیل در این فرایند ناشناخته باقی مانده بودند.قطعا شناسایی این سیگنال ها برای ایجاد درمان های بهتر علیه دیابت موثر خواهد بود. این محققین نشان داده اند که زمانی که قند به وسیله سلول های بتای پانکراسی ترشح کننده انسولین استفاده می شود، این سلول ها مونواسیل گلیسرول تولید می کنند که یک سیگنال شبه چربی است که نتیجه اش ترشح انسولین در خون است. تولید این مولکول برای ترشح انسولین به درون خون بسیای حیاتی است.

از طرف دیگر این تیم تحقیقاتی آنزیمی به نام آلفا/بتا هیدرولاز دومین6 را شناسایی کرده اند که مونواسیل گلیسرول را تجزیه می کند و بنابراین به صورت منفی آزادسازی انسولین را کنترل می کند.

این محققین می گویند یک داروی ایده آل برای دیابت نوع2 دارویی است که سطح انسولین خون را با تقویت پاسخ دهی سلول های بتا به گلوکز  افزایش می دهد و از طرف دیگر حساسیت یافت های بدن به انسولین نیز افزایش می یابد. این دقیقا چیزی است که مهار آلفا/بتا هیدرولاز دومین6 انجام می دهد و بنابراین به نظر می رسد این محققین هدف منحصر به فردی را برای دیابت نوع2 پیدا کرده اند.

پایان مطلب/