به گزارش بنیان به نقل از ساینس دیلی، محققان با آزمایش یک موش با یک دوز اضافی از ژن شناخته شده ضد سرطان توانستند وزن این موش را درحالی که اشتهایش افزایش می یافت کاهش دهند.

علاوه بر این، بر اساس گزارش نشریه Cell Metabolism ، با این روش درمانی حیوانات عمر طولانی تری پیدامی کنند. البته دلیل طول عمر آنها فقط به دلیل عدم ابتلا به سرطان نیست.

یکی از اسرار جوان ماندن حیوانات، فعالیت بیش از اندازه چربی قهوه ای در آنها است که به جای ذخیره سازی انرژی، آن  را می سوزاند.

به گفته محققان، این یافته ها همچنین گواه این است که سرکوبگرهای تومور تنها برای محافظت ما در برابر سرطان طراحی نشده اند. آنها همچنین به استراتژی های درمان جدید با هدف افزایش چربی قهوه ای و مبارزه با پیری اشاره کرده اند.

به گفته مانوئل سرانو از مرکز ملی تحقیقات سرطان اسپانیا، سرکوبگرهای تومور در واقع ژن هایی هستند که با تکامل تدریجی، ما را از انواع اختلالات محافظت می کنند.

در این مورد، محققان بر روی یک سرکوب کننده توموری که به طور معمول در سرطان های انسانی از بین می رود مطالعه کردند. موش ها با کپی های اضافی از ژن شناخته شده PTEN به سرطان مبتلا نشدند اما این نصف چیزی که محققان به دست آوردند هم نبود.

به گفته سرانو، این موش ها در حالی که نسبت به گروه کنترل غذای بیشتری می خوردند، لاغرتر بودند. این روش نشان می دهد که حیوانات دچار نوعی عدم تعادل متابولیک شده اند.

بنابراین گزارش، اگر حتی از محافظت از سرطان با زیاد کردن این ژن در بدن موش ها چشم پوشی کنیم، این اقدام باعث طولانی تر شدن زندگی آنها نسبت به معمول می شود. آنها همچنین کمتر مستعد ابتلا به مقاومت به انسولین شدند و چربی کمتری هم در کبد آنها بود.

به نظر می رسد آن منافع به این واقعیت بر میگردد که موش هایی که ژن PTEN دریافت کرده اند، کالری بیشتری به لطف چربی قهوه ای بیش از حد فعال می سوزانند.

مطالعات بر روی سلول های چربی قهوه ای جدا شده تایید کرد که افزایش ژن PTEN ، فعالیت این سلول ها را افزایش می دهد.
پایان مطلب/