تيموم بدخيم چيست ؟
در صورت مشاهده علائمي نظير سرفه اي که خوب نمي شود ، ضعف عضلاني و يا درد قفسه سينه بايد به پزشک مراجعه کرد . اگر چنين علائمي در بيماري وجود داشت ، پزشک از بيمار يک عکس راديولوژي قفسه سينه ( Chest x - ray = CxR ) و يا CTScan ( نوعي تصوير نگاري بوسيله اشعه x بوسيله رايانه که قسمتهاي مختلف بدن را به تصوير مي کشد ) بعمل می آورد .
امتیاز:
تيموم بدخيم بيماريي است که در آن سلول هاي سرطاني (بدخيم) در "تيموس" يافت مي شوند . تيموس اندام کوچکي است که در پشت استخوان جناغ قرار گرفته است . وظيفه آن ساختن نوعي از گلبول هاي سفيد بنام " لنفوسيت " است که در تمام بدن سير کرده و با عفونت مبارزه مي کنند . افراد مبتلا به تيموم بد خيم اغلب داراي بيماري هاي دستگاه ايمني مي باشند که شايعترين آنها بيماريي است که عضلات بدن دچار ضعف مي شود و تحت عنوان " مياستني گراويس " ( Myasthenia gravis ) ناميده مي شود .
در صورت مشاهده علائمي نظير سرفه اي که خوب نمي شود ، ضعف عضلاني و يا درد قفسه سينه بايد به پزشک مراجعه کرد . اگر چنين علائمي در بيماري وجود داشت ، پزشک از بيمار يک عکس راديولوژي قفسه سينه ( Chest x - ray = CxR ) و يا CTScan ( نوعي تصوير نگاري بوسيله اشعه x بوسيله رايانه که قسمتهاي مختلف بدن را به تصوير مي کشد ) بعمل می آورد .
شانس بهبودي ( پيش آگهي ) و انتخاب نوع درمان به مرحله استقرار سرطان ( يعني اينکه آيا سرطان محدود به تيموس بوده و يا به قسمت هاي ديگر بدن انتشار يافته است )، نوع سلول هاي سرطاني و وضعيت کلي سلامتي بيماربستگي دارد .
مرحله بندي بيماري
مراحل تيموم بد خيم :
بعد از تشخيص تيموم بدخيم آزمايشات زيادي روي بيمار انجام مي شود تا دريابند آيا سلول های سرطاني به قسمتهاي ديگر بدن انتشار يافته اند يا خير . اين روش " مرحله بندي " ناميده ميشود . پزشک معالج براي تعيين برنامه درماني بيمار بايد از مرحله استقرار سرطان آگاهي داشته باشد . سيستم مرحله بندي زير براي تيموم بد خيم بکار گرفته مي شود :
مرحله 1 - سرطان تنها در تيموس و کيسه آن يافت مي شود .
مرحله 2 - سرطان به بافت چربي اطراف تيموس و يا پوشش حفره ريه ها تهاجم يافته است .
مرحله 3 - سرطان به اندامهاي نزديک تيموس حمله کرده است .
مرحله 4 - سرطان به کيسه اطراف قلب و ريه انتشار يافته است .
مرحله 5 - سرطان از طريق رگهاي خوني و لنفاوي منتشر شده است .
ممکن است مرحله I تيموم بدخيم را تحت عنوان " تيموم بد خيم غير تهاجمي " بنامند ، مرحله 2 الي 5 را ممکن است " تيموم بدخيم تهاجمي " نامگذاري کنند .
عود بيماري : منظور از عود بيماري بازگشت مجدد سرطان عليرغم درمان آن است، محل بازگشت سرطان ميتواند تيموس و يا هر نقطه ديگر از بدن باشد .
نگاهي اجمالي به روش هاي درماني
تيموم بدخيم چگونه درمان مي شود ؟
٣ نوع از درمان هاي مورد استفاده براي تيموم بدخيم عبارتند از :
- جراحي ( بيرون آوردن سرطان از بدن بوسيله عمل جراحي ) .
- پرتو درماني ( استفاده از مقادير زياد اشعه x يا ساير پرتوهاي پر انرژي براي کشتن سلول هاي سرطاني ) .
- هورمون درماني ( استفاده ار هورمون ها براي متوقف ساختن رشد سلول هاي سرطاني ) .
-استفاده از شيمي درماني ( کاربرد داروها براي کشتن سلول های سرطاني ) هنوز در دست مطالعه است .
جراحي بمنظور برداشتن توده سرطاني ، شايعترين نوع درمان تيموم بدخيم است . جراح ممکن است غدد لنفاوي يا بافت هاي اطراف سرطان را نيز بيرون آورد .
در پرتو درماني با استفاده از اشعه x يا ساير پرتوهاي پر انرژي ، سلول های سرطاني را نابود و توده سرطاني را کوچک مي کنند ، عمل تابش پرتوها معمولا توسط دستگاهي که خارج از بدن بيمار قرار دارد ( پرتو درماني خارجي ) انجام مي شود .
پرتو درماني ممکن است به تنهايي يا علاوه بر جراحي بکار گرفته شود .
اگر پزشک بتواند تمام توده سرطاني را که بهنگام عمل جراحي مشاهده مي کند . در بياورد ، بمنظور نابود سازي سلول های سرطاني باقيمانده بعد از عمل به بيمار پرتو درماني مي دهند ، اين پرتو درماني را که بعد از عمل جراحي به بيماريکه سلول های سرطاني را در وي نمي توان مشاهده کرد " پرتو درماني کمکي " مي نامند .
در هورمون درماني با استفاده از هورمون ها جلوي رشد سلول های سرطاني را مي گيرند ، اين هورمون ها که " استروئيد " ناميده مي شوند باعث توقف رشد سرطان مي گردند .
در شيمي درماني از داروها براي کشتن سلول های سرطاني استفاده مي کنند . دارو ممکن است بصورت قرص ، تزريق وريدي يا عضلاني به بيمار داده شود . شيمي درماني يک درمان فراگير بحساب مي آيد زيرا دارو وارد جريان خون شده ، در بدن سير کرده و سلول های سرطاني را هر جا که باشند نابود مي کند .
درمان بر اساس مرحله استقرار بيماري :
درمان تيموم بد خيم به مرحله استقرار بيماري ، سن بيمار و شرايط عمومي فرد بستگي دارد .
درمان انتخابي ممکن است جزء روش هاي استاندارد که اثر بخشي آنها در مطالعات گذشته به اثبات رسيده است باشد و يا بيمار را در آزمونهاي باليني ( روشهاي در دست مطالعه ) شرکت داد . البته تمام بيماران با درمانهاي استاندارد بطور کامل بهبود نمي يابند و برخي از اين روشها داراي عوارض جانبي زيادي است . بهمين علت است که مطالعه روي روشهاي نوين براي يافتن راهي بهتر و موثر تر در جريان است .