به گزارش بنیان به نقل ازsciencedaily، سرطان ریه بیماری بسیار خطرناکی است که برای بیماران مبتلا به آن شیمی درمانی تنها امید است. اما هیچ کس نمی تواند با اطمینان بگوید که این روش درمانی قطعی است. از طرفی همه بیماران به این شیمی درمانی ها به طور مشابه پاسخ نمی دهند. بنابراین کمپانی های داروسازی ناچار به انجام تست های بیشماری هستند تا بتوانند به نتیجه ای بهینه تر برسند. در این بین شاید استفاده از مدل های جانوری بهترین گزینه آزمایشی باشد اما 75% داروهایی که در مدل های جانوری مفید واقع می شوند در مورد انسان با شکست مواجه می شوند.

بنابراین محققین رو به استفاده از مدل های مصنوعی سه بعدی آورده اند. دکتر والاس در این زمینه می گوید: ما سیستم آزمایشی سه بعدی را طراحی کرده ایم که به اجازه شبیه سازی آن چه در بدن انسان اتفاق می افتد را می دهد. هدف نهایی این مطالعه استفاده از این سیستم ها به عنوان جایگزینی برای مدل های جانوری است.

آن چه این محققین انجام داده اند ساخت ریه انسانی با ابعادی به اندازه یک حبه قند است. از طرف دیگر به طور موازی محققین به شبیه سازی کامپیوتری گروه های مختلف بیماران پرداختند. این فرایند لازم است زیرا بیماران دارای تنوعات ژنتیکی هستند که اثرات ناخواسته درمانی را مهار می کند. مقایسه این مدل های بیولوژیک و تئوری اجازه می دهد که محققین نتایج شان را بهینه سازی کنند.

مدل بیولوژیک بر مبنای رشد سلول های سرطانی ریه انسانی روی بافت طراحی شد. از یک بیورآکتور برای رساندن مواد غذایی و اکسیژن از طریق عروق خونی(شبیه بدن) استفاده شد. این بیورآکتور اجازه تنظیم شرایطی مانند تنفس عمیق یا سریع را نیز می دهد.

دکتر والاس می گوید درمان هایی که در مدل های بالینی مقاومت ایجاد می کنند در مدل ششی مذکور نیز این اثر را دارند.

این محققین اینک به دنبال این مطلب هستند که ببینندآیا مدل مصنوعی ساخته شده به وسیله آن ها می تواند برای تست کردن فاکتورهای درمانی مورد استفاده قرار بگیرد یا خیر.

این محققین بر این باورند که علاوه بر تست کردن داروهای مختلف با استفاده از این مدل، می توان از این مدل برای درک بهتر مکانیسم متاستاز نیز استفاده کرد. زیرا متاستاز فرایندی است که غالبا نمی توان آن را در سطوح دو بعدی یا مدل های جانوری مورد بررسی قرار داد

پایان مطلب/