به گزارش بنیان به نقل ازmedicalnewstoday،  برخلاف سایر سلول های بدن که قابلیت تقسیم و همانندسازی دارند. زمانی که اغلب سلول های مغزی می میرند، آسیب مغزی ایجاد شده به نظر غیرقابل برگشت می رسد.  بنابراین یافتن راهی برای تولید جمعیت های سلولی مغزی می تواند بسیار راه گشا باشد.

محققین دانشگاه کوئینزلند به دنبال بررسی این مطلب هستند که آیا سلول های بنیادی مغز استخوان توانایی تمایز یا بلوغ به سلول های مغزی را دارند یا خیر.

در این مطالعه این محققین مطالعات انجام شده اخیر را مرور کردند و روی خانواده ویژه ای از پروتئین های سلولی تمرکز کردند که تصور می کردند می توانند تمایز سلول های بنیادی مغز استخوان به سلول های مغزی را تضمین کنند.

در واقع این محققین امیدوار هستند که با دستکاری این خانواده های پروتئینی بتوانند سلول های بنیادی را تحریک کنند تا درصد بیشتری از نشانه گرهای عصبی را بیان کنند که نشان می دهد آن ها می توانند به سلول های عصبی بالغ تبدیل شوند نسبت به آن چه ما می بینیم و آن ها بیشتر تمایل به تمایز به بافت چربی،  استخوان و غضروف دارند.

خانواده پروتئینی که این محققین به دنبال آن بودند پروتئوگلیکان های هپارین سولفات بودند که روی سطح همه سلول ها می نشینند.

درگام بعدی این محققین تصمیم به دستکاری این سلول ها با تغییر دادن محیط پیرامونی آن ها کردند. برای مثال، آن ها مواد شیمیایی مانند ترکیبات نمکی و سایر مواد شیمیایی زیستی را برای تغذیه این سلول ها به محیط اضافه کردند و این عمل فرایندهای سلولی را تحریک یا مهار می کند.

این محققین مشاهده کردند که چگونه این سلول های بنیادی با مواد شیمیایی مختلف واکنش می دهند و کدام یک از آن ها موجب می شود که نشانه گرهای شیمیایی کاهش یا افزایش یابد.

سرانجام این که این محققین امیدوار هستند که بتوانند این سلول های بنیادی ر ا به مغز تزریق کنند و در آن جا آن ها را برای ترمیم سلول های مغزی آسیب دیده  دستکاری کنند.

پایان مطلب/