به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، این مطالعه می تواند راه را برای پیوند نورون های دوپامینی مشتق از سلول های بنیادی رشد یافته در آزمایشگاه هموار کند. راهی که می تواند موجب درمان تعداد بیشتری از بیماران و به صورتی راحت تر شود.

محققین مغز پنج بیمار که پیوند سلول های جنینی را در یک دوره 14 ساله دریافت کرده بودند مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که ترانسپورترهای دوپامینی آن ها و میتوکندری های سلولی در زمان مرگ بیماران هنوز سالم هستند، بنابراین یکی از دلایل اصلی پارکینسون از بین رفته است.

این حقیقت که این سلول ها سالم باقی مانده اند نشان می دهد که پیوندها موفقیت آمیز بوده است و سلول های پیوند شده از بین نرفته اند. این یافته ها برای تکوین منطقی درمان های جایگزینی نورون های دوپامینی با استفاده از سلول های بنیادی برای پارکینسون حیاتی است. از طرفی طی دو دهه گذشته، 25 بیمار در سراسر جهان با استفاده از روش های پیوند سلول های دوپامینی جنینی درمان شده اند و تعداد زیادی نیز علایم واضحی از بهبود را نشان داده اند.

همه این بیماران در زمان دریافت پیوند در مراحل آخر بیماری پارکینسون بودند. پارکینسون بیماری است که با لرزش، سفتی عضلات، کندی حرکت و تعادل ضعیف مشخص می شود.

دکترIsacson می گوید که نا نیاز به درک این مطلب داریم که این نورون های پیوند شده برخلاف سایر بیماری های رایج در مغز، می توانند بقا یابند. بین محققین تا حدی اختلاف نظر وجود دارد، برخی از این محققین اعتقاد دارند که این سلول های پیوند شده به وسیله پروتئین های توکسیک همراه با فرایندهای بیماری، تخریب می شوند(حتی در زمانی که به نظر می رسد در وضعیت بیماران بهبودی حاصل شده است).

هم چنین این محققین معتقدند که نتیجه به دست آمده می تواند به دلیل روش تزریق باشد که با 60 بیمار دیگری که مورد مطالعه قرار دادند تفاوت داشت.

در این مطالعه از تزریق بسته های کوچکی از سلول های عصبی دوپامینی به مغز با استفاده از سوزن باریک استفاده شد که دارای برتری هایی نسبت به روش های پیشین بود که از بسته های بزرگتری از سلول های بنیادی و سوزن بزرگتر استفاده می کردند.

در این مطالعه، محققین سلول های عصبی تولید کننده دوپامین در خود فرد بیمار را با نوع پیوند شده مقایسه کردند و الگوهای بسیار متفاوتی را مشاهده کردند. تفاوت های موجود در ترانسپورترهای دوپامینی و میتوکندری بود که در نورون های دوپامینی خود فرد بیمار طبیعی نبودند اما در نورون های پیوند شده سالم و طبیعی بودند. این سلول های پیوند شده بیماری را نداشتند.

به دست آوردن سلول های عصبی دوپامینی از بافت جنینی بسیار مشکل است اما ایجاد این سلول ها از سلول های بنیادی در ازمایشگاه بسیار راحت تر خواهد بود.

پایان مطلب/